ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมหรามใจ ย่อมทำอันตรายต่อสรรค์และพระนิพพาน (โมกษ)
เหตุนี้ ธรรมราหานั่น ชื่อว่ามราธรรม (ธรรมอันอันตราย)
อันตรายธรรมนั้นมี ๕ อย่าง ด้วยสามารถกรรม กิเลส
วิบาก อุปบาท และอานิวีติกรรมมะ ในอันอันตราธรรม ๕ อย่าง
นั้น ธรรมให้ผลในภาพเป็นลำดับ ๕ อย่าง ชื่อว่าณุธิธรรม คือ
กรรมม. กรรมของผู้ประทุษร้ายกุฬี ก็เหมือนกัน แต่ภิกษุณี
ทุกกรรมบั้น ทำอันตรายต่อพระพิพพานอย่างเดียว หาทำอันตราย
ต่อสรรค์ไม่. ธรรมคือจิตวิญญาณดี ชื่อว่ามราธรรมคือวิลาส. ธรรมคือปฏิสนธิของจําพวกมันเท่ากง สัตว์จักฉาน และ
อุกโตพัญชุนก ชื่อว่ามราธิธรรมคือวิทกาม. เจตนาธรรม
เป็นเหตุว่าร้ายพระอริยเจ้า ชื่อว่ามราธิธรรมคืออุปานะ.
วิธีทุกม. อาบัติแม้ลานั้นยังอาจทำอันตราย ตลอดเวลาที่กุญ
ต้องอาบัติองค์ญาณความเป็นภิญญาอยู่ก็ ยังไม่อยู่รรมก็ดี ยัง