มงคลวัสดุที่เป็นเปล เล่ม ๒ : หน้า 219/356

ประโยค๕ - มงคลวัสดุที่เป็นเปล เล่ม ๒ - หน้าที่ ๒๑๙ ทานถูกความกังวลในการบำรุงมงคลบดีนั้น คงอย่างนั้น ได้เป็นผู้ชุบออม มีวิธีพรรณนาแล้วหมด กิริยาท่าทรายเชิญถาม สัตว์จากนั้นแล้ว ดีใจกับเธอ แล้วทูลแต่พระศาสดา พระศาสดา รับสั่งให้เรียกเธอมาแล้ว ทั้งทรงทราบอยู่ ก็รับสั่งให้การนั้น ประทานสาธาร มีพระประสงค์จะทรงประกาศพุทธองค์ของพระองค์ จึงรัสถามว่า "ภิกษุ คณ ทั่งหลายที่เธอเลื่อมเป็นอะไรแก่เธอ? กิริยา ทุ่งว่า "เป็นมารดา บิดาของข้าพระองค์ พระเจ้าข้า" ที่นั้น พระศาสดา ประทานสาธุการ ๓ ครั้งแก่เธอว่า "สาธุ สาธุ" แล้วตรัสว่า "เธออยู่ในมรรคที่เราถือเนินแล้ว แม้เราเมื่อประพฤติพุทธจริยา ก็เลื่อนมารดาบิดาแล้ว" ตรัสสวรรษนาม-ชาดก ในมหานิทิบแล้ว ตรัสว่า "ภิกษุทั้งหลาย ชื่อว่า การเลื่อมมารคาบิด เป็นวงค์ของบุตรบุตรทั้งหลาย" ดังนี้แล้ว ทรงประกาศสั่งจะทั้งหลาย ในเวลาจบสัจจะ ภิกษุนี้ ได้เป็นพระโสดาบันแล้ว [๓๐๑] บันฑิตพึงกล่าวในที่กาสนาว่า "ภิญญาเมื่อจูงนี้ก็บรรลุนิพานมรรคบิดา อย่างนั้นเหมือนกัน." แม้พระศาสดา ก็ประทานสาธุการแก่เธอ ตรัสสุดชาดกในติดตนบาด ทรงประกาศสั่งจะทั้งหลาย ในเวลาจบสัจจะ ภิกษุแห่งนั้นได้เป็นพระโสดาบัน ๒. ขุ. ชา. ๒๗/๒๓๓. ตฑุฏฐกถา. ๕/๒๕.