มังกรคีตาที่บนนี้แปลง เล่ม ๒ - หน้า ๑⁷ : หน้า 17/356

ประโยค๔ - มังกรคีตาที่บนนี้แปลง เล่ม ๒ - หน้า ๑⁷ ถอดออกไปยืน (ให้ห่าง) แล้ว เอาท่อนไม้คาเสา" พราหมณ์ ได้ทำอย่างนั้นแล้ว. งูแม่พังพาบคู่เสียงดัง "ฟู่" เลือดยออกแล้ว. ลำดับนั้น หมอคุณหนึ่ง จังต๊อตนั้นไปปล่อยเสียบในป่า. พวกคน พากันรึ่งดีว่า "ท่านเสด็จบันติแล้ว" พวกเราจะได้งพระสัพพัญญู พุทธเจ้า" ดังนั้น ได้พากันโบกสะบัดผ้า ปลา ปะมือ และช่องสถูการ ตั้งหลายแสน. เสียงสถูการประกายว่ารเสียงมาหูรุ้ลม, ฝน แก้ว ๗ ประการ ก็เกิดฝนลูกเทิบ เพื่อชำระโพธิสัตว์. แม่ พราหมณ์ก็ผิวะชาบพระโพธิสัตว์นั้น ๆ ด้วยหาบปะทเทนนี้ได้มา. พระ โพธิสัตว์ไม่รับหาปะเหลาด่านั้น กลับเพิ่มเติมให้แก่พราหมณ์ (อีก) ๑๐๐ กาผนาะ เพื่อให้ครบพัน แล้วถามว่า "ใครใช่ท่านไปขอ ทรัพย์." พราหมณ์. ภรรยาของข้าเจ้า บัณฑิต เสนา. ภรรยาของท่าน แก่หรือสาว ? พราหมณ์. ยังสาวอยู่ บัณฑิต. พระโพธิสัตว์พูดเจ๋งว่า "ถ้าอย่างนั้น นาง (คง) ทำ มิตจอาร กับชายอื่น จึงใช่ท่านไป, ก็ถือท่านจักนำหาปะเหลาด่านี้ ไปเรือน, นางจึงให้แก่ชายซู่; เพราะฉะนั้น ท่านพึงเก็บไว้ในที่ไหน ๆ นอกบ้านแล้ว จึงเข้าบ้าน" ดังนี้แล้ว ส่งแก่ไป. พราหมณ์ทำตาม คำแนะนำอย่างนั้นแล้ว (ไป) ยืนอยู่ประตูเรือนเรียกว่า "หล่อนจ๋า !" จะนะนั่น แม่นางนั่งอยู่กับชายซู่ ได้ยินเสียงของพราหมณ์ จึง ดับประกัยแล้วเปิดประตู, เมื่อเข้าไปข้างในแล้ว, ก็nาชาย