การบรรลุธรรมและการให้ทานในพระพุทธศาสนา : หน้า 287/356

ประโยค ๕๕ - มังคลัตถทีนี้เป็นปลด เล่ม ๒ - หน้า ๒๘๗ มนุษย์ทั้งหลายแม้วันที ๒ จนถึงวันที่ ๓ การบรรสุธรรมได้มีเช่นนั้น เหมือนกัน คาถา ๑๑ คาถานี้ พระธรรมสังคาหทาการยังกรอกไว้ในเปวดกุ โดยชื่อว่า ดีโรฏทุปปวดุ ในทุกภพะ โดยชื่อว่า ดีโรฏทุตสูตร ด้วยประการะนี้ ดีโรฏทุตสูตร จบ. [๒๕๒] พระผูมัพระกอ ตรัสไว้ในตรีโรฏทุตสูตรนี้ และในศิลาสุตว่า "บุคคลควรให้ทานอุทธภูมิผู้ล่วงลับไปแล้ว" ด้วยประการะนี้ แต่บุคคลผู้องค์บูชา ไม่ควรคิดว่า "ชนะเหล่านั้น เป็นญาติ" ก็ตาม ไม่เป็นอาติฏิวาม ควรให้คิดผังนึ่งโดยแท้ พึงเป็นดูมาชนมีอนาถบนตกเศรษฐเป็นต้น. [เรื่องปฏิรูปชีวิตฉิบเปรต] ดังคั้บดับมา หญิงพี่เลี้ยงของเด็กหญิง ธิดาของธิดา (หลานหญิง) ของอนาถบิณฑิกเศรษฐี เอาเปล่า (บัน) ตุ๊กตาแล้ว ได้ให้ด้วยกล่าวว่า "หนูมือล็อคอัตตาหนี้เล่น." เด็กหญิงทำความสำคัญในตุ๊กตานั้นว่าธิให้กิดขึ้นแล้ว เล่นอยู่. ครั้นวันหนึ่ง เมื่อเขาเล่นอยู่ ตุ๊กตานั้นพลัดตกแตก เพราะความพลังผลเจริญ. เด็กหญิงร้องไห้ว่า "ลูกของฉันตายเสียแล้ว." ครั้นวัน พระสวดา ได้ประทะอยู่ในเรือน. แม่นครฐึี่ ถึงนัง