การศึกษาความหมายของคำในพระธรรม : หน้า 273/356

प्रโยค๚ - มึงคิดดีที่นี่นเป ล่ะ๒ - หน้าที่ 273 แรงบ้าง ที่บานประตูบ้าง." [แก้วแรร] บรรดาญาณเหล่านั่น ทวีความรุนแรงขึ้น กล่าว ยืนอยู่ คือสำราญยืนอยู่ ณ ที่ก่อนถึงหลายอันเป็นส่วนอื่นแห่ง กำแพงและฝาผนัง ในบทว่า สนฺฑุญฺญูญญกุล นี้ พึงทราบวินิจฉัยดังนี้ ตรอกมี มุม ๔ พระผู้พระภาคตรว่า สนฺฑุ จ์ แม้ที่ด่านเรือน ที่ด่านแห่งฝา และที่ต่อแห่งหน้าต่าง (กรอบหน้าต่าง) พระผู้พระภาคตรว่า สนฺฑุ; ตรอกมุมม ๓ ชื่อว่า สนฺฑุญฺญู. บทว่า ทวรพาหา ความว่า ยืนพิงหาประตูพระนครและ ประตูเรือน (หลวง). เรือนของญาติโนกลก่อนดีดี เรือนที่เคยอยู่ค่ายามแล้วด้วย ความที่ตนเป็นเจ้าของดีดี เรือนทั้ง ๒ ประเภทนั้นดีดี ชื่อว่า เรือน ของตนในสองบวกว่า สก มฺธ นี้ เพราะเหตุที่ปรกเหล่านี้มาด้วย ความสำคัญว่าเรือนของตน ฯ นั้น พระองค์ิจฉ์ตรัสอย่างนั่น [๓๔๙] บัดนี้ พระศาสดา เมื่อจะทรงแสดงความชื่นบานใจใน ในเมื่อข้าวและน้ำเป็นต้นแน่มามา ไม่มีสิทธิ์ว่าความระลึกถึงเปรต เหล่านั่น ๆ ผู้เที่ยวหวังต่ออาณัติหลายว่า “อยากทั้งหลาย พึงให้ อะไร ๆ อุทิพวคารบ้างหนอ” เพราะปัจจัยแห่งกรรมอันมีผลเต็มอิ้ง ๑. ทวรพาหา, อภิธานปัปปิหกา แก้วา กปฺปา, กาวา เป็นชื่อของทวรพาหา โดยยางนี้เปล่าว่า บานประตู. แต่พจนานุกรมบัชชิรส แปลว่า door-post.