ข้อความต้นฉบับในหน้า
Here is the extracted text from the image:
ประโยค๔ - มิ่งคิดที่นี่นิเสล่า ๒ - หน้าเท้า 312
๙๙๙ เป็นผู้มีศีล มีลักษณธรรม, ภูมิทั้งหลาย อวยชาตบุตรอย่างนี้แล้ว.
ภูมิทั้งหลาย ก็อาจยตุตรเป็นอย่างไร ? ภูมิทั้งหลาย มาตราบดีดาของบุตรในโลกนี้ เป็นผู้ถึงพระพุทธเจ้าเป็นสรณะ ฯลฯ
มีศีล มีลักษณธรรม; ส่วนบุตรของเขา ไม่ถึงพระพุทธเจ้าเป็นสรณะ ฯลฯ เป็นผู้ผู้ดี มีปอธรรม, ภูมิทั้งหลาย อวยชาตบุตรอย่างนี้แล้ว.
ภูมิทั้งหลาย บุตร ๑ จำพวกเหล่านี้ มีิปฏฐูอยู่ในโลก." (พระผู้มีพระภาค) ได้ตรัสความนี้แล้ว จึงตรัสคำเป็นคำณีนในความข้อ (คอโยปุตตสูตร) นั้น ดังนี้ว่า
"บัณฑิตทั้งหลาย ย่อมโปรดอาณ意ชาตบุตร อนุญาตบุตร ไม่ปราณาอวาตบุตรผู้ดัดสกุล; บุตรเหล่านี้ มีอาทิตย์า ถึงพร้อมด้วยศีล ซึ่งถอดคำ (ของยาก) ปราศจากความกระหี้, บุตรเหล่านั้น ย่อมไฟโรจน์ในบริษัททั้งหลายเหมือนพระจันทร์พันจากก้อนเมฆ ไฟโรจน์อยู่."
ตอโยปุตตรสูตร ในอิวิบุตตกะ จบ.
[๒๒๗] น้องมาในอรรถกถาใจ โบญุตสูตรนั้นว่า "บุตรผู้เกิดแต่นบุตรเกิดแต่ยา หรือแม้บุตรที่เขาให้เป็นต้น" ชื่อว่า บุตร.
๑. ข. อิต. ๒๕/๒๗๙. ๒. ป. ที่. ข. อิต. ๒๕/๒๘, ๓๖๘, ๓๙๖, ๓๙๙.