การศึกษาเกี่ยวกับบุตรและศีล มังคลัตถทีปนีแปล เล่ม 2 หน้า 312
หน้าที่ 312 / 356

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้สำรวจเรื่องศีลและธรรมในความสัมพันธ์กับบุตร โดยอิงคำสอนจากพระผู้มีพระภาค พระศรีอาริยเมตไตรย เสนอความสำคัญของการให้การอบรมบุตรตามหลักธรรม อีกทั้งยังเปรียบเปรยถึงแสงของบุตรที่มีคุณธรรมเหมือนพระจันทร์หลุดจากก้อนเมฆ สะท้อนให้เห็นถึงคุณค่าที่เกิดจากการศึกษาและบ่มเพาะศีลในครอบครัว มุ่งสู่การเป็นผู้ดีในสังคม

หัวข้อประเด็น

-ความสำคัญของศีล
-บทบาทของบุตรในพระพุทธศาสนา
-การอบรมบุตรตามหลักธรรม
-ความสัมพันธ์ระหว่างบุตรและพระพุทธเจ้า
-การเปรียบเทียบคุณธรรมในบุตร

ข้อความต้นฉบับในหน้า

Here is the extracted text from the image: ประโยค๔ - มิ่งคิดที่นี่นิเสล่า ๒ - หน้าเท้า 312 ๙๙๙ เป็นผู้มีศีล มีลักษณธรรม, ภูมิทั้งหลาย อวยชาตบุตรอย่างนี้แล้ว. ภูมิทั้งหลาย ก็อาจยตุตรเป็นอย่างไร ? ภูมิทั้งหลาย มาตราบดีดาของบุตรในโลกนี้ เป็นผู้ถึงพระพุทธเจ้าเป็นสรณะ ฯลฯ มีศีล มีลักษณธรรม; ส่วนบุตรของเขา ไม่ถึงพระพุทธเจ้าเป็นสรณะ ฯลฯ เป็นผู้ผู้ดี มีปอธรรม, ภูมิทั้งหลาย อวยชาตบุตรอย่างนี้แล้ว. ภูมิทั้งหลาย บุตร ๑ จำพวกเหล่านี้ มีิปฏฐูอยู่ในโลก." (พระผู้มีพระภาค) ได้ตรัสความนี้แล้ว จึงตรัสคำเป็นคำณีนในความข้อ (คอโยปุตตสูตร) นั้น ดังนี้ว่า "บัณฑิตทั้งหลาย ย่อมโปรดอาณ意ชาตบุตร อนุญาตบุตร ไม่ปราณาอวาตบุตรผู้ดัดสกุล; บุตรเหล่านี้ มีอาทิตย์า ถึงพร้อมด้วยศีล ซึ่งถอดคำ (ของยาก) ปราศจากความกระหี้, บุตรเหล่านั้น ย่อมไฟโรจน์ในบริษัททั้งหลายเหมือนพระจันทร์พันจากก้อนเมฆ ไฟโรจน์อยู่." ตอโยปุตตรสูตร ในอิวิบุตตกะ จบ. [๒๒๗] น้องมาในอรรถกถาใจ โบญุตสูตรนั้นว่า "บุตรผู้เกิดแต่นบุตรเกิดแต่ยา หรือแม้บุตรที่เขาให้เป็นต้น" ชื่อว่า บุตร. ๑. ข. อิต. ๒๕/๒๗๙. ๒. ป. ที่. ข. อิต. ๒๕/๒๘, ๓๖๘, ๓๙๖, ๓๙๙.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More