ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๔๕ - มังคลัตถทีป็ล
- หน้า 188
ไม่สะอาด, สรีระนี้สมอด้วยท่อนไม้"
แล้วพิสูจน์อยู่ ก็มีรังอาเจกโพธิญาณพร้อมกับบุตรทั้งหลาย.
แม่เทพพาลและมนุษย์เหล่าอื่น บรรลุธิมัญญวิชชาด้วยบายนชนนี้ เป็นอุทธาน.
กิขอฑกก ๕๐๐ รูป สนับรออันอันพระผู้มีพระภาคผู้ลดในอาชญานุสุขาน์ตรัสโดยยั่วว่า "ส่งพระทั้งหลายทั้งปวงไม่เที่ยง"
เป็นดังแล้ว บรรลุพระอรหันต์ และเทพบุตรและมนุษย์เป็นอนาคต.
ถถั้นประกอบด้วยขันธ์อาจเป็นอาศัยต่อไปในพระสูตรแล้ว บรรลุพระอรหันต์ ไม่อาจครรย์เลย."
[แก้ อรรถ]
บรรดาเทพทั้งนั้น คำว่า อนุญาคิ ปนฺฑฺยู คำว่า ข้อที่สนพระคำรัสที่พระผู้มีพระภาคตรัสแล้ว จึงบรรลุพระอรหันต์ มิได้นออครรย์เลย. ส่วนข้อที่สุดกลับเป็นดังเด็กหญิงเป็นต้นกล่าวแล้ว บรรลุพระอรหันต์ นออครรย์เหลือเกิน. อธิบายว่า ข้อนั้น ยังกุศลอันหลายให้เข้าใจความที่เป็นเพลงขับเช่นนั้น ก็เป็นสุขติ.
[๒๕] ก็เพราะเสียงนั้นเอง กล่าวว่า ว่า ว่า โดยที่กล่าวแล้วในหนหลังในมงคลข้อว่า สุภสดา จ ยา วาจา นี้, หาใช่เจดนา และวิธีดีไม่ ฉะนั้น วาจานี้ไม่บรรเข้าในมงคลข้ออันนี้น. เพราะในอาคาริวิณาย เตตนนีตดาบเป็นเครื่องวันจากการพูดเท็จเป็นต้น.
๑. ญาณที่รู้จักย่อหยัดดีซึ่งของสรรพสัตว์.