ประโยค ๔ - มั่งคล้ำที่เป็นเเปลง เล่ม ๒ : หน้า 26/356

ประโยค ๔ - มั่งคล้ำที่เป็นเเปลง เล่ม ๒ - หน้า ๒๖ ผ้าที่เธอตัดทุกผืน ไม่พอ. (เธอจึงแจ้งความนั่นแก้กุญแจทั้งหลาย, พวกกุญแจลูกความนั่นแก่พระภาก.) ที่นั่นแหละ พระผู้พระภาก รับสั่งให้กุญแจทั้งหลายมาแล้ว ทรงอนุญาตว่า "กุญแจทั้งหลาย เราอนุญาตวิจิรีวรัตแล้ว ๒ ผืน ไม่ตัดผืน ๑." เธอตัดวิจรร ๒ ผืน ไม่ตัดผืน ๑ ผืน ก็ยังไม่พอ. (เต็มข้อความเหมือนข้างต้น) "กิฏฐ ทั้งหมดหลาย เราอนุญาตวิจิรีวรัต ให้ผ้าเฉลย , กิฏฐทั้งหมด ก็วิจ ที่ไม่ได้ตัดทุกผืน กิฏฐไม่พิงรง กิฏฐใดขึ้นรง กิฏฐนั้นต้อง ทุกกฎ." อรรถาภิธานวิจิรงว่ามว่า "ไปกว่า อนุญาธิฐ อโรมติ คือ ให้ผ้าผิดตาม. แต่ผ้าผิดนั้น ที่เพิ่มในเมื่อผ้าไม่พอ. ถ้าผ้าพอ จะเพิ่มผ้าคม ไม่ควร; วิจิรทุกผืน ต้องตัดผืนนั้น." อนุภิกามวิจิริโนทนี ตนแก้วคุณ โภชนสิกาขบว่า "บว่า อาคนิตกุฏิ พระอรรถาภิธานยกว่าหมายเหตุวิจิรีรที่ไม่ตัด ติด ผ้าเฉลยทำ." เรื่องพระอานนทเกระ จบ. [เรื่องกิฏฐรูปหนึ่ง] [๑๒๓๗ ในคราวนั้น อันตรวาสกของกิฏฐรูปหนึ่งทะลุแล้ว