องค์ของอิ่นนาทานและมิจฉาจร : หน้า 99/356

ประโยค ๔ - มังคลัตถ์ที่เป็นเปล เล่ม ๒ - หน้าที่ ๙๙ [องค์ของอิ่นนาทาน] อิ่นนาทานนั้น มีองค์ ๕ คือพัสดุอันอิ่นนาทาน ๑ ความเป็นผู้มีความสำคัญว่า เป็นองค์ของอิ่นนาทาน หงแหน ๑ จิตคิดซัก ๑ ความพยายาม ๑ ลักมาได้ด้วยความพยายามนั้น ๑ [ถามสมิงจาจร] [๒๐๔] ก็ในวรรถสงค์คติสูตร ท่านกล่าวว่า "บทว่า ถามสม คือในความประพฤติอั่นอิ่นอ์เพื่ออิ่นนาทาน ในกรรมของคู่กัน ทั้งหลาย อีกอย่างหนึ่ง ในสัตว์อันเป็นที่ตั้งแห่งเมนูธรรมทั้งหลาย อาจารย์อันตราม ที่บังติตติเดียนโดยส่วนเดียว ชื่อว่ามิจฉาจร ก็โดยลักษณะ เจตนาปั่นกล่าวว่าอิ่นนาทาน อันบุคคลไม่พึงมี เป็น ไปทางกายทาง ด้ายประสงค์อิ่นธรรม สื่อว่าถามสมจร" ภิสสั่งคัดสูตรนั้นว่า "บทว่า เมุณสมานาเรสุ ได้ในเมุณสมาเร ๒ อย่าง ด้วยสมารถสมโดยบริบทของตนและ การถึงริยาของผู้อื่น ก็เมุณสมาเรแม ๒ อย่างนั้น ชื่อว่ากาม เพราะเป็นธรรมอันบุคคลพึงใจ โอ่ในอากาศสัตว์ที่เป็นวัตถุแห่งมนุษย์ อาจารย์อันตราม ที่บังติตติเดียน ชื่อว่ามิจฉาจร. มิจฉาจรนั้น ชื่อว่านับถือเดียน เพราะเป็นธรรมเลวทรามโดยส่วนเดียวเท่านั้น เหตุนี้ พระอรรถกถาจึงกล่าวว่า "อาจารอันตรามที่บังติตติเดียนโดย ส่วนเดียว ดังนี้ บทว่า อุตตรมาจิพพยาน คือด้วยมุษษหมายในอัน ๑. สุ วิ. ๓/๓๓๓.