ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๕๔- มั่งค Resolve ที่นี่เป็นปล ล่ม - หน้าที่ 340
ดื่มไป ได้ให้น้ำอ้อยและน้ำดื่มแก่ชาวจัดดอกไม้ซึ่งกำลังมา จากป่า พวกช่างจัดดอกไม้เหล่านั้น ได้ให้ดอกไม้คนละกำเก่าๆ เข้าร้อนอ้อยคำูลค่าก็ออกดอกไม้ ถือละหนอค่าน้ำ ไปยังสวนดอกไม้ในวันรุ่งขึ้น วันนั้น พวกช่างจัดดอกไม้ ได้ให้พุ่มดอกไม้งิงเก็บได้ครึ่งหนึ่งแก่เขา เขาได้รับทรัพย์ ๘ กาหนะ โดยอาญานี้ ต่อจากล ไม่นานเลย
ในวันนี้มีเมฆและฝนอีกวันหนึ่ง ไม่เหง กิ่งไม้และใบแก่เป็น อนมากในราวฤดูหนาว ร่วงลงเพราะสม. คนเฝ้ารฤดูหนาวไม่อาจจะขน ที้ได้ เขาไปในนั้น กล่าว (กะคนเฝ้ารฤดู) ว่า "ถ้าน่านอักให้ ฟื้นและใบไม่เหล่านี้แก่ข้าพเจ้า ๆ จักนำออกไป." คนเฝ้ารฤดู ได้ให้แก่เขาแล้ว เขาไปยังสนามเล่นของพวกเด็ก ให้หัวอ่อน (แก่ พวกเด็ก) แล้วให้ขวนฟื้นออกไปโดยคู่เดียว แล้วให้ทำเป็นกล อรำไว้ที่ประตูฤดูหนาว
ครั้งนั้น ช่างหม้อหลวงให้ทรัพย์ ๑๖ กาหนะแลกชนะมิคูม เป็นต้นแก่เขา ถือเอาฟืนหลานนั้น เพื่อประโยชน์แก่การเผาชนะดิน ทรัพย์ ๒๔ กาหนะเกิดแก่ชาวอย่างนี้ เขาตั้งตุม น้ำดื่มไว้ใกล้ประตูพระนคร บำรุงพวกคนหนูกู่ ๕๐๐ คนด้วยน้ำดื่น คนนุหนูก็นั้น กล่าวว่า "สาหาย ท่านมีอุปการะมากแก่เรา ๆ จะทำอะไรแก่ท่าน." เขาว่า "ท่านทั้งหลายจักช่วยทำ ในเมื่อ จิอของข้าพเจ้าเกิดขึ้น" แล้วก็อาซาอุตทางในทางนี้ ได้ทำความ สนทนาเป็นมิตรกับพ่อค้าผู้ประกอบการทั้งทางน้ำทั้งทางบก.