ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๔ - มั่งคั่งที่เป็นเปล่า เล่ม ๒ - หน้า ๒๘๘
(เผ่า) อยู่ในที่ลำพระศาสดา. หญิงพี่เลี้ยงอุ้มเด็กหญิงซึ่งกำลังร้องไห้
ไปยังสำนักงานเศรษฐี บอกความนั้นแล้ว เศรษฐีให้เด็กหญิงนั้นนั่งบน
ตัก ปล่อว่า "ตามกฎถวายทานเพื่ออธิษฐานของหนู" ดังนี้แล้ว กรุณาทูลความ
นั้นแค่พระศาสดา แล้วกราบทูล (อีก) ว่า "พระเจ้าขา ข้าพระองค์อยาก
จะถวายทานอุทิศตนแด่พระราชา ซึ่งเป็นธิดาของหลายหญิงซึ่งพระองค์, ขอ
พระองค์มีวิภาค ๕๐๐ รูปเป็นวีรบุรุษในโครงการรับเพื่ออันในวันพรุ่งนี้"
พระศาสดา ทรงรับแล้ว ในวันที่ ๒ เสด็จไป เรียนนันทรทำ
ภัตกิจเสร็จแล้ว เมื่อจะทรงทำอุปนบาท ได้รับสภาพเหล่านี้ว่า
【๒๕๕】 "บุคคลผูไม่มีความตระหนี่ทำการอย่างใด
อย่างหนึ่งให้เป็นอารมณ์ ปรารถนาพื้นที่ลำลับ
ไปแล้ว วัตถุเทพา หรือท้าวมหาราชโลกลามผู้มี
ยุตั้ง ๕ คือ ท้าวกุวาร ๑ ท้าวตรัส ๑ ท้าววิรุฬกษ ๑
ท้าววิรุฬทก แล้วพึงถวายทานุ บุรพชนและวัตถุ-
เทวาดเป็นทายกย่อมไม่ไรผล การรองให้ ความ
เสรีโทกา หรือการกล่าวราญอย่างอื่นใด ใคร ๆ
ไม่ควรทำโดยแท้ เพราะการร้องไห้นั้น
ไม่เป็นไปเพื่อประโยชน์แก่ผู้อื่นล้วนแล้วก็ตาย
ทั้งหลาย ก็อาจอยู่แล้วนั้น คันทักฺขณา
นี้แห อนุบุคคลให้แล้ว ชื่อว่า ตั้งไว้แล้วใน