ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๔ - มังคลิคที่เป็นเปล เล่ม ๒ - หน้าที่ 111
[โทษของผรูสาวจาก]
ผรูสาวจากนัน่ ชื่อว็มโทษน้อย เพราะคนผูกผรูสาวจึงบุคคลมุ่งหมายให้เป็นไป มึดน้อย ชื่อว่มีโทษมาก เพราะผู้นั้นมึดคูมาก อีกอย่างหนึง ผรูสาวจากที่ไม่ถึงความเป็นธรรมบง ชื่อว่ามีโทษน้อย, ที่ถึงความเป็นธรรมบง ชื่อว่ามีโทษมาก. อันนี้ ผรูสาวจากชื่อว่ามีโทษน้อยและมีโทษมาก ในเพราะความแตกต่างแห่งความที
กิเลส่อนและแรงกล้า.
[๒๐] ก็อาจยบงข้อมูลว่ามาว่า "ผรูสาวจากที่ประกอบต่อหน้านผู้อื่นซึ่งหมายให้เป็นไปอย่างเดียว จึงถึงที่สุด." อาจารย์พวกหนึ่งกล่าวว่า "ที่ประกอบแม้ลับหน้า ก็เป็นผรูสาวจากเหมือน กัน" ในคำองค์อาจารย์ ๒ พวกนัน้ พึงประกอบธิบายดังนี้ "ใคร ๆ อาจราบกันได้ว่า เขตนึงมึดกำลัง เพราะความไม่เคารพในต้นมีคำล่างและผู้อื่นพึงรู้เรื่องนั้น ในเพราะประกอบต่อหน้า, จะพึงเป็นอย่างนั้น ในเพราะประกอบลับหน้า หมดได้. (นี้อธิบายของเกจิอาจารย์) เหมือนอย่างว่า กรอบขุมที่อริยวาปุกบุตรทำในป่าใช้ ในเมื่อพระอธิษฐานค่ำลิงบำรูนภาพแล้ว ย่อมห้ามอุปาทานตรายได้ ฉันใด ผู้อื่นผู้อื่นแม้บุคคลประกอบในลับหน้า ก็ออมเป็นผรูสาวจากได้ ฉันนั้นเหมือนกัน." (นี้อธิบายของเอกอาจารย์).
[องค์ของผรูสาวจาก]
ผรูสาวจากนัน มือที่ ๑ คือ คนอื่นที่พูดคํา ๑ จิติโรธ ๑ การดำ ๑.