บุญทรัพย์และการดูแลนก : หน้า 241/356

ก ติดตาม (คน) ไว้นี่นั่น คือ ในป่าไม่ง้ออย่างหนึ่ง ก็แคล้วร่านกล่าวอย่างนั้นแล้ว ถูกพรามณถาม เมื่อจะทำความ นั้นให้ปรากฏ จึงกล่าวว่า "ท่านโกสยพรามณี นกทั้งหลายเป็นลูกน้อย ของข้าพเจ้า มีปีกยังไม่งอก นกเหล่านี้ อั้นขาพเจ้าเลี้ยงแล้ว จักเลี้ยงข้าพเจ้า; เพราะ ฉะนั้น ข้าพเจ้าจึงให้เท่านี้แก่กนกเหล่านั้น อึ่ง มาดามบิดาของข้าพเจ้าแก่เก่า ผ่านความเป็น หนุ่มสาวแล้ว ข้าพเจ้าก็นำขาลสิโปด้วย จะอยปาก เพื่อมาดิบอีหล่านี้ ย่อม เปลี่ยวหนีที่ท่านทำแล้วในก่อน นกแม่เหล่า อั้น ซึ่งมีขนปีกเห็นเกรียน ทัพพลาถิ่นดี ก็มีอยู่ในนี้นะ ข้าพเจ้าต้องการบุญ จึงให้ (ข้าวสารลี) แก่นกเหล่านั้น บัญดิตั้งหลาย เรียกบุญกรรมมันว่า "บุญทรัพย์" [[แก่ธรรม]] บรรดาบาทเหล่านั้น นาว่า หาญดู แปลว่า นำไปแล้ว สองบาวา ตะ นิฐิ ความว่า บัญฑิตทั้งหลาย เรียกว่าบุญกรรม นั้น ชื่อว่า บุญทรัพย์อ้นมีปฏิคตกาม (คน). พราหมณ์ฟังนั่นแล้ว มิจติใจเลื่อนไส กล่าวว่าตั้งแต่บ ไป เจ้าพร้อมด้วยบุญทั้งหลาย จงไรรบยบีโกข้าสาธิดก ดังนี้แล้ว