พระราชาและการคืนฐานนคร : หน้า 246/356

ประกอบดัีง - มงคลดทีปรีนานเปนปล เลม๓- หน้านี 246 กล่าวว่า "เราพบนาคฑัณฉันนี้เอง พวกท่านจงนำมามา ฉัน จักลางตากัง ๒" ดังนี้แล้ว เห็นวไม้ชําระฟัน บุนก่อเทพให้ตกลง ที่สรึระของคาบช ถึงไม่ชระฟ้ากับที่ลนชะญา รานแม่น้ำบ้านปา ลงบนศีระของคาบสบัแล้ว ออไป. วันนั้นนั้นเอง พระราชโปรดเกล้า ๗ ให้พระราชทานฐานนคร เต็มนํ้า แก่หญิงแพทยานั้น. นางสำคัญฐานนครที่นได้แล้วเพราะ อาคัสสุดอันทำไว้ก่อนว่า "ตนได้แล้ว ด้วยการทำพระให้ตกลง ที่สรึระของคาบสบั." โดยกาล่วงไป ๒-๓ วันจากนั้น พระราชทรงริทนานครของ ปูโรหิต. ปูโรหิตนั้น เข้าไปหาหญิงแพทยา ถามว่า "เธอทำ อะไร จึงได้ฐานนครคืน?" ได้ฟังว่า "ทำกรรมชื่อในที่นั้น" ไป ทำเหมือนอย่างนั้น ก็เธอญได้ฐานนครคืนในวันนั้นเหมือนกัน. แม่ปูโรหิตนั้น ได้ฐานนครนั้นด้วยฟแงบุญแล้ว ก็สำคัญว่า "ได้ แล้วด้วยการทำพระให้ตกลง." โดยกาล่วงไป ๒-๓ วันจากนั้น ปัจจันชนบทของพระราชา ฉลาด. พระราชมีพระราชประสงค์จะปราบปัจจชนบให้ราบ คาบ ทรงเชือของปูโรหิต จึงทรงบังคับมนุษย์ทั้งหมดว่า "พวก ท่านจงทำพระให้ตกลงที่สรึระของภูติโกนนัน." มนุษย์เหล่านี้แม้ ทั้งหมด พร้อมกับพระราชา ได้ทำเหมือนอย่างนั้นแล้ว. ของอันน่า เกลียดทั้งหลายมีเท่ะเป็นต้น ลาดทัวร์สรึระของคาบสบ. ส่วนเสนาบดี ได้สัตย์ (เรื่องนี้) ภายหลังทั้งหมด จึงรีบไป