มังคลักษณ์และบทเรียนจากเทพกาหลาย : หน้า 248/356

ประโยค๙ - มังคลักษณ์ที่นี่นีเมื่อ เล่นผา - หน้า 248 เป็นต้น ฝนถ่านเพลิงอันปราศจากเปลว ฝนแผ่นหินประมาณเท่าเรือน ยอด และฝนทรายตกลงแล้ว ได้ทำเว้นแวนต์ให้คอนสูงได้ ๘๐ ศอก. มี มือว่านแวนต์ยังไม่ทนพิษณ สร้างคับสมบูรณ์นั้น ส่ง ดาบรุ่นหุ่น ๒ รูปไป ให้นิวัจฉาดับสมทางอากาศด้วยขอเดี่ยว. ส่วนสนามดี ออกไปตามลำพังเอง. ก็นี้ดื่มและหนูสำหรับ สัตว์จริงจานผู่ไม่นิยม (คล้อง) ตามในกรรมมัน ก็มีได้มี, สัตว์ จริงจานเล่นนั้นจึงไปตามสถานที่ซึ่งมีน้ำดื่มและหนู ยังไมทันถึง วันที่ ๓ ถึงภายนอกรับแวนแค้ววันแวน. ก็บุรุษคนหนึ่งชื่อรม อันเทพคพหลายช่วยนำออกไปภายนอก จากแวนแค่วันนั้นนั้น. ด้วยเหตุนัน ในอรรถกถาชาติกาสาดในดีสนับท ท่านจึงกล่าวว่า "ดังได้คล่มา บุรุษจะถวรงบารณสีดานึงชื่อ ราม เป็นผู้ เลี้ยงมาราค บำรุงมารคบิดอยู่ ไปเพื่อขอการค้าขาย ถึงพระ นครชื่อ กุมภีร์ประ ในแคว้นของพระเจ้าทันทีแล้ว เมื่อแวน แว้นทั้งสิ้นถูกฝน ๘ อย่างให้พินาศไปอยู่ ระลึกถึงคุณของมารดา บิดา. ขณะนั้น เทพกาหลายได้นำมอบให้มารดโดยความ สวัสดี เพราะผลแห่งกรรมคือการบำรุงมารดา." ส่วนชนะเหล่าอื่น นอกจากบุรุษนั้นแม้ทั้งหมด ถึงความพิษแล้วแล. เรื่องรามมุขผู้เลี้ยงมารดา มาในอรรถกถาอุปาสุต มัณฑิม- ปิณฑานาสต์ และในอรรถกถาสรรค์ชาดก. ๑. ชาตกฏกถา. ๗/๒๐๖ ๒. ป. สุง ๗/๒๖. ๓. ชาตกฏกถา. ๗/๒๕.