บทสนทนาของปู่ริตและพระราชา : หน้า 38/356

ประโยค ๔ - มังคลัตถทีปนี้นี/นสอบ เล่ม ๒ - หน้า ๓๘ แล้ว ครับถามว่า "พ่อ ปู่ริตของเรา เป็นคนปากจัด พูดมาก, เมื่อเขาเริ่มพูด คนอื่นไม่ได้โอกาสเลย, เธออาจทำให้เขาเงียบเสียง ได้ไหม?" บรูเปลี่ยน, ขอบใจค่ะ เมื่อดูบลแพะลักทะนานหนึ่ง ก็จะอาจ ทำได้ พระเจ้าข่า. พระราชาทำบรูเปลี่ยนไปสู่พระราชมณเทียร (เรือน) ให้ นั่งภายในมา ให้จะเข้ามาแล้ว ให้วงบลแพะแห่งประมาณ ทะนานหนึ่งไว้ในที่ใกล้เขาแล้ว ให้ปอกสนะสำหรับปู่ริตหน้าตรง ช่อง ให้ปู่ริตนี้ผู้มาในเวลาเข้าฝั่งบนอาสนะนั้นแล้ว ตรีส สนทนา. ปู่ริตไม่ให้โอกาสแก่ผู้อื่น เริ่มสนทนากับพระราชา. ทันใดนั้น บรูเปลี่ยนดีดูแลแพะก่อน ๆ เข้าไปในปกองปู่ริต นัน, ปู่ริตจัดกลิ่นบลแพะที่ (คิด) มาแล้ว ๆ เหมือนขนมคุกกง. พระราชาทราบว่าบลแพะเหล่านั้นหมดแล้ว รับสั่งว่า "ท่าน อาจารย์ เพราะความเป็นผู้ปากจัด ท่านจึงกลิ่นบลแพะประมาณ ทะนานหนึ่ง ก็ยังหุ้รู้สึกอะไร ๆ ไม่, ก็ปัดนี้ท่านก็อาจทำบลแพะ ที่ยิ่งกว่านี้ให้อ่ยได้, ไปดอก จงดื่มน้ำไประคสิสรอสนิ่ ทำดนให้ หายโรคดีด." จำได้แต่แน่น บรูเปลี่ยน. เป็นเหมือนมิมอ่อนปิด ไว้ ไม่ค่อยจะพูดกับพระราชแม้ตรัสอยู่ด้วย. พระราชาทราบว่าร "บรูเปลี่ยนนี้ ทำให้เราสบาย" แล้วได้พระราชทางหมู่บ้าน ๕ ตำบลใน ๕ ทิศ มีส่วนขึ้นประมาณเสนาหนึ่งแก่นบรูเปลี่ยน. คราวนั้น อามาตย์บันตึกคนหนึ่ง เข้าไปในพระราชา กราบทูลว่า "ขอเดชะ