ปฏิมาสมัยสมเด็จพระสังฆปาเปล ภาค ๑ : หน้า 12/409

ประโยค - ปฏิมาสมัยสมเด็จพระสังฆปาเปล ภาค ๑ - หน้า ที่ 7 พาทิรินทานุวรรณนา [ปรารภุมูลเหตุทำบุมสงฆาณา] * คำพิสาดว่า เมื่อพระผู้มีพระภาคอภัยผู้เป็นที่พึ่งแห่งโลก ทรงบำเพ็ญพุทธกิจ ตั้งแต่ทรงผนพระธรรมจักรให้เป็นต้น จน ถึงโปรดสุดภัทพลิพากแล้วเสด็จปรินิพาน ด้วยอนุปาปัสสนิพุทธ- ธาด ในเวลาใกล้รุ่ง ในวันวิสาขบูชานี้ ระหว่างต้นสาละทั้งคู่ใน สาววัน อันเป็นที่ตั้งประทับของเจ้ามัจฉะแห่งหลาย ใกล้กรุงศรีฯเรา ท่านพระมหากษัตริย์ผู้เป็นพระสงฆเถรแห่งกิจบูรณา ๓ แสนรูป ซึ่งประชุมกันในสถานที่ปรินิพพานแห่งพระผู้พระภาคเจ้า ระลึกถึง คำที่สุตาฎทดพระพุทธกล่าว เมื่อพระผู้พระภาคเจ้าเสด็จปรินิพาน แล้วได้ ๓ วันว่า "อย่าเลย ผู้ใดอย่าทั้งหลาย ! ท่านทั้งหลาย อย่ารำคาโศกไปเลย ท่านทั้งหลายอย่ำรำไปเลย พวกเราพันดี แล้วจากพระมหาสมะณะพระองค์นั้นนะ ว่าพวกเราถูกพระมหาสมะนา พระองค์นั้น คยรบกวนบ่อามปลามว่า "นีสมณภเถรเจ้า ทังหลาย นี้ ไม่สมควรแก่เธอทั้งหลาย " ดังนี้ ก็ฉันนี้พวกเรา จับปฏิญาณกระทำ กรรมใด ก็จักทำกรรมนนั้น พวกเรา จักปฏิญาณจะทำกรรมใด จักไม่ทำกรรมนนั้น" ดังนี้ คำรือว่า "ข้อที่พวกปภคูณ จะพึง เป็นผู้สำคัญเสียดว่า ' ปาฏิยมีพระศาสดาล่วงไปแล้ว' ดังนี้ ได้พรรคร * องค์การศึกษาแนผนกิสิ แปลออกสอบในสนามหลวง พ.ศ. ๒๕๔๐. จ. วิ. ชู. ๗/๒๕๐