ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค (ต่อ) - ปฐมสมันตาปฏิทิน ภาค ๑ - หน้าที่ 312
( ความเห็นว่าขาดสุข) ผู้ใดย่อมเห็นเพียงความอุปติเหตุนี้นั่น ไม่เห็นความจริง (แห่งสัตว์ทั้งหลาย) ผู้้น่ย่อมเอามาถึงอิทธิฤทธิ์ความปรากฏขึ้นแห่งสัตว์ใหม่ ๆ ส่วนผู้ใดย่อมเห็นทั้งสองอย่างนั้น ผู้้น่ย่อมล่วงเลยภิกข์ถึงทั้งสองอย่างนั้นไป เพราะเหตุนี้ ทัสสนะนั้น ของผู้้น่าจึงชื่อว่าเป็นเหตุแห่งทิฏฐิอิทธิฤทธิ์ ส่วนพระผู้มนพระภาคเจ้า ได้ทอดพระเนตรเห็นทั้งสองอย่างนั้นแล้ว เพราะเหตุนี้ ข้าพเจ้าจึงได้กล่าว คำนั้นว่า "ชื่อว่านิสิทธิ์" เพราะความเป็นเหตุแห่งทิฏฐิอิทธิฤทธิ์ ด้วยการเห็นความจริงและความอุปติ์ (แห่งสัตว์ทั้งหลาย) ดังนี้
[ทิพยอักษของพระผู้มนพระภาคเจ้าปรากฏจากอุปปิเลส ๑๑ อย่าง]
อีกอย่างหนึ่ง ชื่อว่า นิสิทธิ์ เพราะเว้นจากอุปปิเลส (เครื่องเศร้าหมองจิต) ๑๑ อย่าง จริงอยู่อภิญญาของพระผู้มนพระภาคเจ้า เว้นแล้วจากอุปปิเลส ๑๑ อย่าง เหมือนอย่างที่พระองค์ทรงครวไว้ อย่างนี้ว่า "ดูคณะอนุสรณะนั่นทาจะและมีมิละทั้งหลาย ! เรานั้นแล รู้แล้วว่า วิถีกิจา เป็นเครื่องเศร้าหมองจิต จึงละวิถีกิจา เครื่องเศร้าหมองจิตเสียได้
รู้แล้วว่า อนิมิภากร เป็นเครื่องเศร้าหมองจิต จึงละอนิมิภากร เครื่องเศร้าหมองจิตเสียได้
รู้แล้วว่า ถินมิภะ เป็นเครื่องเศร้าหมองจิต จึงละถินมิภะ