ปฐมมั่นป่านป่าเทา - หน้า 91 : หน้า 96/409

ประโยค (ตอน) - ปฐมมั่นป่านป่าเทา กาด - หน้าาที่ 91 อำมาตย์ ๔ นาย แต่ละนายมีบูชาพันหนึ่งเป็นบริวาร ด้วยทรงรับสั่งว่า "ขอท่านทั้งหลาย จริงรับพระเกียรมาเกิด." [พระโมคลีอันตฤกษเดร ไม่มาพระอาราธนาไม่ถูกเรื่อง] พระธรรมกถ และอำมาตย์เหล่านั้น ไปแล้ว ได้เรียน (พระเระ) ว่า "พระราชรับสั่งให้หา" แล้วให้มันมัดพระเกียรมา." พระธรรมกถ และอำมาตย์เหล่านั้น ได้กราบเรียน (พระเระ) เหมือนอย่างที่ทรงรับสั่งนั้นแล ถึงแม้ครั้งที่ ๒ พระเกียรติ์ก็ได้มา. พระราชรสาถามพระเกียรติ์ทั้งหลายว่า "ข้าแต่พระคุณเจ้าผู้เจริญ ! โยมได้ส่งพูดไปถึง ๒ ครั้งแล้ว เพราะเหตุไร พระเกียรติ์จึงมิได้มา ?" พระเระทั้งหลาย ถวายพระพรว่า "มหาบพิตร ! ที่ท่านไม่มานั้น เพราะทูตกาลนั้น กราบเรียนท่านว่า 'พระราชสั่งให้หา' แต่เมื่อทูลาก็ว่า" พระเจ้าสั่งให้หา' แต่เมื่อทูหล่ำกราบเรียนท่านอย่างนี้ว่า 'ข้าแต่พระคุณเจ้าผู้เจริญ ! พระศาสนาเสือมโทรม, ขอพระคุณเจ้าได้โปรดเป็นสหายพาข้าข้ามเข้า เพื่อเชิดชูพระศาสนาคริด' ดังนี้, พระเระ จะพิมพ. คราวนั้นพระราชา ทรงรับสั่งเหมือนอย่างนั้นแล้ว จึงทรงจัดส่งพระธรรมกถ ๑ รูป และอำมาตย์ ๖ นาย ซึ่งมีบริวารคณะพาน ๆ ไป. ได้ทรงสอบถามก็ทั้งหลายอีกว่า ข้าแต่พระคุณเจ้าผู้เจริญ ! พระเระ