พระเจ้าโคตรและพระพุทธศาสนา : หน้า 75/409

ประโยค - ปฐมมินต์ปาตาสิกา เทศา - หน้าที่ 70 [ พระเจ้าโคตรไม่ทรงเลื่อมใสกับนอกศาสนา ] ได้ยินว่า พระราชาช้างรับภิกษาแล้ว ได้ทรงนับถือ ลัทธิพุทธแท้ๆ ตลอดเวลาที่ปีที่ดี. ในปี 4 จึงได้ทรง เลื่อมใสในพระพุทธศาสนา. ได้ยินว่า พระเจ้าพินทุสารพระชนกของ พระราชาชายองค์นั้น ได้ทรงนับถือพราหมณ์. ท้าวเธอได้ทรง ตั้งนิยามไว้ แก่พวกพราหมณ์ และแก่ตำบลวาและปริพาชกเป็นต้น ผู้ถืออัชชีในลัทธะแดนเป็นของประจำชาติพราหมณ์มีประมาณหกแสน คน. แต่พระเจ้าโคตร ก็ทรงถวายทานที่พระนาคให้เป็นไปแล้วใน ภายในบรุษของพระองค์เหมือนอย่างนั้น, ในวันหนึ่ง ได้รับบัพดือที่ สีหนบัญชุร ได้ทอดพระเนตรเห็นพวกพราหมณ์เหล่านั้น ผู้กำลังบริโภค (อาหาร) ด้วยบารยาที่เห็นว่าไม่อำนาจการอาษาในความสงบเรียบร้อย ไม่มีความ สำรวมมินทรีย์ ทั้งไม่ใด้รับฝึกอธิษฐาน (ก็รียมอารยะ) จึงทรง กล่าวว่า " การที่เราใครครูญเสียก่อนแล้วให้ท่านเช่นนี้เป็นเขตที่เหมาะสม จึงควร," ครั้งทรงดำริอย่างนี้แล้ว จิ้งครรลิเรียกพวกอามาตยว่า " ไปคิด พนา! พวกท่านจงนำสมณะและพราหมณ์ของตน ๆ สู่สมมติ กันว่านิด มายังภายในพระราชวัง, เราจักถวยทาน." พวกอามาตยุควรรับ พระราชโองการว่า " ดีละ พระเจ้าข้า!" แล้วก็ได้นำบวชนอก ศาสนามิตาปะขวา ปริอาศา อาชีวา และนิครนธเป็นต้นนั้น ๆ มา แล้วกล่าวว่า " ขอเถอะได้ไล่ลอองสิทธิพระบาท ! ท่านเหล่านี้เป็นพระ - ปลาสนะ คืองสิทธิทอผิด หรือเจ้าสิทธิทอผิด แปลตามรูปศัพท์ว่า ลักษณ์ว่างบ่ง คือวงกล้อจิตสัตว์ มีอยู่ ๒ คือ ต้นหาปะะ วงคือ ต้นหาด กักษิปลาสะ วงคือ กิติ "]