ความงามในศาสนา ปฐมสมันตปาสาทิกา ภาค 1 หน้า 227
หน้าที่ 227 / 409

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้พูดถึงความงามในศาสนธรรมนับตั้งแต่เบื้องต้นจนถึงที่สุด โดยมีความงามที่แสดงถึงความดีงามในพระธรรมและการปฏิบัติของพระสงฆ์ สิ่งเหล่านี้มีอิทธิพลต่อวิถีชีวิตและการปฏิบัติในศาสตร์แห่งพระพุทธศาสนา ความงามต่างๆ ทั้งในเบื้องต้น กลาง และที่สุด เชื่อมโยงกับความสำเร็จและความสุขจากการปฏิบัติอย่างถูกต้องและเหมาะสม ซึ่งส่งผลให้ผู้ปฏิบัติได้รับประสบการณ์และความงามจากพระนิพพานที่เป็นสุดยอดของศาสนธรรม

หัวข้อประเด็น

- ความงามในศาสนา
- พุทธศาสนา
- การปฏิบัติอุเบกขา
- สู่วิธีแห่งพระนิพพาน
- ศาสตร์และการปฏิบัติของพระสงฆ์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค(ฉบับ): - ปฐมสมทบสภา แปล ภาค ๑ - หน้าที่ 222 ต่าง ๆ มีความงามในเบื้องต้นด้วยอนุสนธิแรก มีความงามในที่สุด ด้วยอนุสนธิในที่สุด มีความงามในท่ามกลาง ด้วยอนุสนธิที่เหลือ ศาสนธรรมแท้สั้น มีความงามในเบื้องตน ด้วยสีอ่อนเป็นธรร ของตนบ้าง มีความงามในท่ามกลาง ด้วยสมะระวิบาสนา มรรตและ ผลบ้าง มีความงามในที่สุด ด้วยพระนิพพานบ้าง อีกอย่างหนึ่ง มีความงามในเบื้องต้น ด้วยสีลและสมาธิ มี ความงามในท่ามกลาง ด้วยวิริยะสมานะบรรจง มีความงามในที่สุด ด้วยผลและพระนิพพาน * อีกอย่างหนึ่ง มีความงามในเบื้องต้น ด้วยความตรงสู่จักของ พระพุทธเจ้า มีความงามในท่ามกลาง ด้วยความเป็นธรรมดิแห่ง พระธรรม มีความงามในที่สุด ด้วยการปฏิบัติของพระสงฆ์ อีกอย่างหนึ่ง มีความงามในเบื้องต้น ด้วยพระอิสริยะโพธิญาณ อันผู้สำบัคตรศาสนธรรมนันแล้ว ปฏิบัติ โดยความเป็นเช่นนั้นจะพึงบรรล มีความงามในท่ามกลาง ด้วยปัจจเจกโพธิญาณ มีความงามในที่สุด ด้วยสาวกโพธิญาณ อันนี้ ศาสนธรรมนัน เมื่ออัฐชุนสนับอยู่ ย่อม นำมาแต่ความงามฝ่ายเดียวแม้จะการดักบ เพราะฉะนั้นจึงมีว่า มีความงามในเบื้องต้น เมื่ออัฐชุน ปฏิบัติอยู่ ก็อ้มานมาแต่ความงามฝ่ายเดียว แม้จะการปฏิบัติ เพราะนำมาแต่ความสุขอันเกิดแต่สมบัติและวิปาสน เพราะฉะนั้นจึง จึงชื่อว่า มีความงามในเบื้องต้น และเมื่ออัฐชุนปฏิบัติแล้ว โดย * องค์การศึกษาแผนกบาลี แปลออกสอบในสนามหลวง พ.ศ. ๒๕๐๑ *
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More