ปฐมสมเด็จพระกตัญญูกาญจนบุรี ภาค ๑ : หน้า 142/409

ประโยค (คํา) - ปฐมสมเด็จพระกตัญญูกาญจนบุรี ภาค ๑ - หน้าที่ 137 น้ำตาไหลที่มือของพระเจ้า ได้ถวายอุทานมหากุศล พร้อมกับน้ำตาแผ่นดินก็ไหลวุ่นไหว นี่ เป็นการไหวแห่งแผ่นดินคราแรกในมหาวิทยาลัย. พระราชาทรงตกพระทัยถลาลง จึงตรัสถามพระเจ้าว่า "บ้านใต้พระคุณเจ้าเป็นอธิษฐาน" เพราะเหตุไร แผ่นดินจึงไหล?" พระเจ้าเทวดาดวพระพรว่า "มหาพิธี อย่าสำพร่ายเลย ศาสนาของพระทศพลตั้งมั่นในเกาะนี้ และนี่จึงเป็นที่ตั้งมหาวิทยาลัยแรก แผ่นดินไหววันนั้นเป็นปรพิมิตแห่งการประดิษฐานพระศาสนา และที่จะสร้างวิหารนั้น เป็นบรมพิพัฒน์แห่งการประดิษฐานพระศาสนา และที่จะสร้างวิหารนั้น เป็นบรมพิพัฒน์แห่งการประดิษฐานพระศาสนา และที่จะสร้างวิหารนั้น เป็นบรมพิพัฒน์แห่งการประดิษฐานพระศาสนา พระราชาทรงเลื่อนใส่เหลือประมาณยอด [พระเจ้าแสดงธรรมโปรชาวเกาะติดต่อนั้นไป] แม้ในวันรุ่งขึ้น พระเจ้าแผ่นดินที่พระมุนเทียมเคยแล้ว แสดงออคติอิสระ ในอุทยานนั่นวัน วันรุ่งขึ้นแสดงอคคันในโขมников ท่านแสดงโดยอุบายนั้นนี้แหละ ตลอด ๓ วัน ธรรมภิญญา ได้มแก้สัตว์ประมาณ ๘,๕๐๐ ตังแต่นั้นมา อุทยานนั่นวัน ก็โต้ว่า "โชติวัน" เพราะอธิบายว่า "เป็นสถานที่พระศาสนาปรากฏความรุ่งเรืองขึ้น" ส่วนในวันที่ ๗ พระเจ้าแสดงอัปปมาทสูตร โปรดพระราชาในภายในพระรามังแล้ว ก็เลยไปยังจิตวิธีบรรพตที่เดือด. ครั้งนั้นแหละ พระราชาทรงสามพวกอ้อมว่า "พระเจ้า สังกัดอนพวกเรา ด้วยโอวาทหนักแล้ว พึงไปเสียหรือหนอ?" พวกอำมาตย์กราบทูลว่า "ข้าแต่สมมติเทพ! พระเจ้า พระองค์ก็ได้มินดุมมา มาเองเท่ๆ เพราะฉะนั้น แม้การไม่ลูกลาลพระองค์ก็จะไปเสีย ก็พึงเป็นได้."