ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค (ตอน) - ปฐมสัมผัสจากกามภา เล่ม ๑ หน้า 392
นำไปสู่กาม อีกอย่างหนึ่ง การตกไป ชื่ออวิหานต์ พระโพธิสัตว์
ชื่อว่า อภิญญธรรม เพราะอธิบว่า ท่านไม่มีธรรมที่จะไป มีค่
อธิบายว่า ควรตกไปในอาณาเป็นสภาพ ไม่มีแก่ท่าน. *
ชื่อว่า เป็นผู้เที่ยง เพราะเป็นผู้แน่นอนด้วยมรรคร ที่กำหนด
ด้วยความเป็นธรรมถูก ชื่อว่า เป็นผู้ที่จะตรัสรู้ในเบื้องหน้า เพราะ
อธิบายว่า พระโพธิบั้นนั้นมีความตรัสรู้ในเบื้องหน้า คือเป็น
คติข้างหน้า. อธิบายว่า " พระโพธิบั้น นั้น จะทำดนให้ได้บรรลุถึง
มรรถ์ เบื้องบนแน่นอน." เพราะเหตุไร? เพราะท่านได้บำรุงมรรค
แล้วแล.
ครั้งนั้นแล พระผู้มีพระภาคเจ้า ครั้งทรงยังพระธรรมเสนาบดี
ให้อยู่ยอดอย่างนั้นแล้ว ทรงยันยังคงอยู่ตลอดพรษานั้นในเมืองเวรุญช
เสด็จออกพรษาบำราญในวันบรรพชาแล้ว จึงตรัส เรียกท่าน
พระอนนท์ท่าน.
บทว่า อนุศติว่า " ได้ทรงเรียก คือได้ทรงตรัสเรียก
ได้แก่ ทรงเตือนให้ระวัง."
ถามว่า " ทรงเตือนให้รู้ว่าทำอย่างไร?" -
แก่ว่า " ทรงเตือนให้รู้เรื่องมือถืออย่างนี้ว่า - อาณิจฺฉํ โป
ปนฺต." -
บทว่า อาณิจฺฉํ คือเป็นความประพฤติ เป็นธรรมเนียม ได้แก่
เป็นธรรมาคา.