ปฐมสงบปาติภาคาแปล ภาค ๑ - หน้า 395 : หน้า 400/409

ประโยค- ปฐมสงบปาติภาคาแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 395 อันนี้ พระพุทธเจ้าทั้งหลาย แม้เมื่อเสด็จเที่ยวไปบรรรดา มนตลหล่านั้นแห่งใดแห่งหนึ่ง ทรงปลดเปลื้องสัตว์เหล่านั้น ๆ ให้พ้น จากกิเลสทั้งหลาย ทรงประกอบสัตว์เหล่านั้น ๆ ไว้ ด้วยอธิษฐานมี โศกาดัปติดผลเป็นดังนั้น เสด็จเที่ยวไปอยู่ด้วยอานาแห่งในสัตว์เท่านั้น ดุจทรงเก็บดอกไม้ใบบุญพรรณนานาชนิดอยู่ฉะนั้น ยังมีพิธาชินะแล้วอีก คือ - ในเวลานวจูงสว่างทุก ๆ วัน การทำพระนิพพานอันเป็นสุขสุขให้เป็นอามรมณ์ เสด็จเข้าผสมามิติ ออกจากผลสมบัติแล้ว ทรงเข้ามาติอิ่มประกอบด้วยพระมหา-กรุณา ภายหลังจากนั้น ก็ทรงตรวจดูในสัตว์ผู้พอจะแนะนให้ ตรัสรู้ได้ในหมู่จรรวตา ยังมีพิธาชินะแล้วกัน คือ - การทรงทำปฏิสันถารกับ พวกอคนคุณเสื่อก่อน ทรงแสดงธรรม ด้วยอานาเรื่องที่ติดกัน ครัยไทยเกิดฉัน ทรงบัญญัติสิกขาบท นี่เป็นพิธาชินะ ( ความเคย ประพฤติมาของพระพุทธเจ้า ) ดังพรรณนามะนี้แแล [ สาวกาจินะ ความเคยประพฤติพิมาของพระสาวก ] สาวกจินะ ( ความเคยประพฤติพิมของพระสาวก ) เป็นไฉน ? คือในกาลแห่งพระผู้มีพระภาคเจ้า ( ยังคงพระชนมายุ) มีการ ประชุม ( พระสาวก ) ๒ ครั้ง คือ เวลาก่อนเข้าพรรษาและวันเข้าพรรษา เพื่อเรียนเอาธรรมฐาน ๑ เพื่อบอกคุณที่ได้รับบรรลุแก่อภิญญอออก พระธรมมาแล้ว เพื่อเรียนเอาธรรมฐานสูง ๆ ขึ้นไป ๒ นี่เป็นสาวก-จินะ ( ความเคยประพฤติพิมาของพระสาวก ).