ประวัติศาสตร์ของการสังคายนาในกรุงเทพฯ : หน้า 17/409

ประโยค(ตอน) - ปฐมสนับสนาปสาทกษา ภาค ๑ - หน้าที่ 12 [ เลือกกรุงเทพภูมิเป็นที่ทำปฐมสังฆาราม ] ครั้งนั้นแหละ ภิกขุเระหลายได้มีความปรารถนาอย่างนี้ว่า " พวก เราจะพึ่งสังคายนาพระธรรมและพระวินัย ณ สถานที่ไหนหนอเนี้ย " ครั้งนั้นแหละ ภิกขุเระหลายได้ปรึกษากันอย่างนี้ว่า " กรุงเทพมหานครแหละ มีที่โอกาสว่างไกลว มีสถานะะมากมาย, อย่าระนั่นเลย พวกเราถิ่นฉำพระธรรมในกรุงเทพฯทำสิ่งสงฆ์และพระวินัยแหละ ภิกขุเหล่านี้ไม่ควรเข้าสำหรับพระธรรมหรือในกรุงเทพฯ" ถามว่า " ก็เพราะเหตุใด ท่านเหล่านี้จึงปรึกษากันดังนั้น " แหว่า " ก็เพราะจะมีสภาวบุคคลบางคนเข้าไปสู่กลางสงฆ์ แล้วพึงคิดค้านถาถวกรามของพวกเรานี้เสีย" ครั้งนั้น ท่านพระมหากัสสโปจึงสวดประกาศด้วยฤๅฏฐิติฤๅฏฐิกฤติฤๅฎิฤๅณฑ์ ผู้ศึกษาทิพพทราปโดยที่ท่านกล่าวไว้ในสงฆ์ฉบับนี้นั้นแหละ [ พระมหากัสสโปแหกเดินทางไปสู่กรุงเทพฯ ] ครั้งนั้น พระมหากัสสโปแหก กล่าว่า " นำแต่วันที่พระตกดิน ปรินามมา เมื่อวันสุกเสี่ยงและวันบูชาพระราชดั่งไปได้อย่างละ ๙ วัน เป็นอันล่วงไปแล้วสิ่งเดือน บัดนี้ดูดิคมันทนยังเหลืออยู่เดือนครึ่ง คิดที่จะเข้าจำพระราชาใกล้เข้ามาแล้ว" จึงกล่าวว่า " ผู้มีอายุทั้งหลาย! พวกเราไปรุ่งกรุงเทพฯกันเถิด " แล้วได้พาอภิโยคสูงส่งถึงหนึ่งเดินไปทางหนึ่ง พระอุธาวุธก็พาอภิโยคสูงส่งถึงหนึ่งเดินไปอีกทางหนึ่ง ท่านพระอานนท์ก็สะกิดเอาขาตรและอธิราชของพระ ๑. วิ จุล ๗/๒๗๙