ปฐมสมันตาปาสาทภาค ๑ - หน้าที่ 256 : หน้า 261/409

ประโยค(ฉบับ) - ปฐมสมันตาปาสาทภาค ๑ - หน้าที่ 256 ถวาดด้วยปฐมามาน บันดนี้ พระผู้มีพระภาคเจ้า เมื่อจะแสดงคุณวิสัย ตั้งแต่ แต่ปฐมามาน วิจักษา ๓ เป็นที่สุด ที่พระองค์ได้รับบรรลุแล้วด้วย ปฐมานี้ จึงถือว่า "โสโอโอ" ดังนี้เป็นต้น ในบรรดาคบเหล่านี้ ใจความแห่งบทเป็นต้นว่า " วิจิวเจว กามิ วิจิวเจ อฑฺโญธิ ธมฺเมติ" พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้ แล้วในวิบากนั้นแ alternativa เป็นต้นว่า "บรรทกาม และอุดมธรรม เหล่านี้ กามเป็นไหน ? คือ ความพอใจ ชื่อว่า กาม, ความกำหนดด้วย ชื่อว่า กาม, ความกำหนัดด้วยอำนาจความพอใจ ชื่อว่า กาม, ความ ดำริ ชื่อว่า กาม, ความกำหนดด้วย ชื่อว่า กาม, ความกำหนดด้วย อำนาจความดำริ ชื่อว่า กาม, เหล่านี้ เราเรียกว่า กาม, บรรทก กามและอุดมธรรมเหล่านี้ อุดมธรรมเป็นไหน ? คือ ความพอใจ ด้วยอำนาจแห่งความใคร่ ความพยายาม ความทุกข์และเคลิ้มเคล้ม ความฟุ้งซ่านและรำคาญ ความลังเลสงสัย เหล่านี้เราเรียกว่า อุดมธรรม, พระโโยวาจอ เป็นผู้สั่งแล้ว คือเริญแล้วจากกาม เหล่านี้ และจากอุดมธรรมเหล่านี้ ดังกล่าวมานั้น เพราะเหตุนี้น พระโโยวารนั้นเราเรียกว่า สงเคราะห์จากกามทั้งหลาย สงเคราะห์ จากอุดมธรรมทั้งหลาย" ดังนี้ แม้จริง, ถึงกระนั้นใจความ (แห่งบทเหล่านั้น) วันอรรถกถานี้เสีย จะปรากฏด้วยไม่ได้ ๑. อภิ วิ. ๓๔๙/๓๖๒. บาลีเต็ม ไม่มี วิวุฒิโต.