ปฏิบัติสมุนไพรสำหรับแก้ปวด : หน้า 19/409

การส่งข้อความจากไฟล์ที่แนบมานั้นเป็นข้อความภาษาไทย ซึ่งสามารถสรุปเป็นเนื้อหาได้ดังนี้: --- ประโยค (ตอน) – ปฏิบัติสมุนไพรสำหรับแก้ปวด – หมายเลข 14 ส่งไปว่า “มิใช่กลเสียแล้ว มานพ! เผอิญวันนี้เราตายระบายเสียแล้ว, ถ้าะอะไรเอาไว้พรุ่งนี้เกิด เราก็จะเข้าไป” ดังนี้ ในวันรุ่งขึ้น พระเณร มีพระเดชเดชเป็นใจจารณในสมุนไพร (ยังมีคำขึ้นต้น) ถูกลูกมานพมา จึงได้แสดงพระสูตรที่ ๑๐ ชื่อสูตรในทีมินกาย. ในก้นั้นพระเณรส่งให้นายช่างทำการปฏิบัติราชการในสถานที่ปรักฟังในเช้าวันวิหารแล้ว เมื่อวันวิสาขบันเทิกาใกล้เข้าไปได้ไปยังกรุงราชกฤก ก็พระมหัศจรรย์และพระอุทกเณรจะก็พาเอากุฎิสูงขึ้นทั้งปวงไปสู่กรุงราชกฤกเหมือนกัน [พระเณรทั้งหลายคิดชอบวิหาร ๑๘ แห่ง] ก็โดยสมบันนั้นแล ในกรุงราชกฤกที่มีมหาวิหารอยู่ ๑๙ ตำบล มหาวิหารเหล่านั้นแน่นทั้งหมด ได้กรุงรังด้วยของที่ถูกทั้งและตกเคลื่อน. จริงอยู่ พวกกิฎิหนุ่มหมดผดกันมืออาบคราดและจิวของตนฯ ได้ทอดทั้งวิหารและบริเวณไปในสถานที่ที่พระอุปะภาคเจ้าประนีพพาน. พระเณรทั้งหลายในวิหารเหล่านั้น เพื่อที่จะบูชาพระดำรงของพระงามและเพื่อจะเปลืองจากของพวกเดียรฉันท์เสีย จึงดัดก้นว่า "ตลอดเดือนแรก พวกเราจะทำการปฏิบัติราชในที่นี้จำรุ่ง" ก็พวกเด็กรีพลังก็ด่าว่ากว่า “เหล่าสาวกของพระสมณโคดม เมื่อพระศาสดายังดำรงอยู่เท่านั้น จิงปฏิบัติวิหาร เมื่อบูรพาพานแล้ว ก็พากันทอดทิ้งเสีย." ท่านกฎอธิษฐานไว้ว่า “ก็เพื่อจะเปลืองจากของพวกเดียรฉันท์เหล่านี้ พระเณรทั้งหลายจึงได้คันอย่างนั้น." ข้อนี้สมจริงดังพระ --- ถ้าคุณต้องการให้แก้ไขหรือเพิ่มเติมข้อมูลใด ๆ แจ้งได้เลยนะครับ!