ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค (ฉบับเต็มตื้น):
ประกอบ - ปฐมสมุนไพรจากแปลง ภาค ๑ - หน้า 156
ด้วยรัตนะทุกอย่าง ซึ่งตั้งชุนให้สูงขึ้น ตั้งแต่ผืนดินจนถึงด้านขวา ของมหาโพธิ์แล้ว เสด็จขึ้นบนรัตนบูรพ์ก็อธิษฐานว่า (ผู้กันทองคำ) ทําจะยึดด้วยมโนสิลา แล้วได้ทรงทำสังพ่อนิริยกรมว่ากว่า “ถ้ามนมหาโพธิ์ครอบประดิษฐานอยู่ในเกาะสังกา และหากว่า ขึ้นเจ้า พึงเป็นผู้มงคลแสนในพระพุทธศาสนาไชยร์, ขอให้ขึ้นมหาโพธิ์ จงประดิษฐานอยู่ในกระถางทองเสร็จเองที่เดียวน.” พร้อมกับการทรงทำ ลักษณะฯ ถึงโพธิ์ดงตรงที่ทรงเอาโนลีสกำหนดหมายไว้ แล้วตั้ง อยู่ในเบื้องบนกระถางทอง ดังเต็มด้วยโคลนผสมด้วยของหอม ต้นโพธิ์ นั้นมีลำต้นสูงได้ ๑๐ คอ กิ่งใหญ่ ๕ กิ่ง ประมาณ ๔ คอ ประดับด้วยผล ๕ ผลเท่า ๆ กัน ส่วนกิ่งเล็ก ๆ มีจำนวนพันกิ่ง ครั้งนั้น พระราชาทรงกำหนดครองอย่เดือนในประเทศไทย ( ส่วน, ที่, ) ประมาณ ๑ องศุ ข้างบนรออิดเดิม. ขณะนั้นนั่นเอง รถใหญ่ ๑๐ ราก ออกเป็นคอคล้ายต่อม้าน้ำออกจากรอยดินนั้น พระราชาทรงกำหนด ด็ครอยิขอื่น ๆ อีก ๔ แห่งในระยะต่อ ๆ ไป แต่ละ ๓ องศุ. ราก ๕๐ ราก ออกเป็นปุ่มคล้ายต่อม้าน้ำออกจากรอยยิ้มแม่เหล็กนั่น รอยละ ๑๐ ราก. ราห มากประมาณ ๑๐ รากแรก ออกอามาประมาณ ๔ นี้. ราก ๕๐ ราก แม้นเป็นกิ่งก็ออกเกี่ยวประสานกัน คล้ายตาค่ายบ่าวโก. พระราชา ประทับยืนอยู่เหนือตรงรัตนบูรพ์นั่นแล ทอดพระเนตรเห็น ปาฎิหาริย์ประมาณเท่านี้ ได้ทรงพระครองอัญชลีบัดลื่นลื่น. อีกมากมายหลายพันรูป ก็ได้ร่องสาธการ. ราชสนามทั้งสิ้นก็ได้บันลือ กันอึ่งมิ. ลงผ้าที่ยึดไว้วัดแนง ได้โบกสะบัดพรึบ. พวกทวยเทพ