ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค(-ปฐมสัมมูนปาสาทิกา แปล ภาค ๑ หน้า 269
คือให้สำเร็จแล้ว." แตในคัมภีร์วิววังค์ พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้ว่า
" ทบทว่า อุปสมบูชา คือ ความได้ ความกลับได้ ความถึง ความถึง
พร้อม ความถูกต้อง ความทำให้แจ้ง ความบรรลุซึ่งปฐเมนะ."
เนื้อความแห่งคำนี้นั้น ก็ถึงทราบเหมือนอย่างนั้นแล.
บทว่า วิสนิสิ ความว่าเราเป็นผู้พร้อมเพรียงด้วยมาตามี
ประกาศดังกล่าวแล้วอย่างนี้ จึงงการสืบเนื่องกัน การประพฤติเป็นไป
การรักษา การเป็นไป การให้เป็นไป การเที่ยงไป การพ่องบ้าง
อัดภาพให้สำเร็จ ด้วยอธิบวิริยะ กล่าวคือกลางวันอยู่ ณ โพธิ-
มัณฑะ. ข้อดี สมจริงดังที่พระองค์ตรัสไว้ในคัมภีร์วิววังค์ว่า" บทว่า
วิสนิสิ ความว่า สืบเนื่องกันอยู่ ประพฤติเป็นไปอยู่ รักไว้ อีฅน
ให้เป็นไปอยู่ เที่ยวไปอยู่ พักอยู่ ด้วยเหตุนี้ ท่านจึงเรียก
ว่าพักอยู่."
ถามว่า "กี่พระผู้มีพระภาคเจ้า ทรงทำอะไร จึงทรงเข้าฅน
นี้อยู่?"
แกว่า "ทรงเจริญมุฏฐาน."
ถามว่า "ทรงเจริญมุฏฐานอะไร?"
แกว่า "ทรงเจริญอาสนาปันสติกัมมุฏฐาน."
ถามว่า "คนอื่น ผู้มีความต้องการอาสนาปันสติกัมมุฏฐานนั้น
ควรทำอย่างไร ? "
แกว่า "แม็คคนอื่น ก็ควรเจริญมุฏฐานนั้น หรือบรรดา
๑.อภิ วิ. ๕๓/๔๙๓. ๒.อภิ วิ. ๕๓/๔๙๔.