ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค (ต่อ) - ปฐมสมันตปาสาทิกานแปล ภาค ๑ หน้าที่ 400
คือพระธรรมวัตรน่ะให้ตกลงแล้ว ก็เสด็จลูกจากสนะลากลับไป.
[ เวรัญพฤหามณีสั่งให้เตรียมภัตตาหารถวายรุ่งนี้ ]
ก็แต่ เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้า เสด็จกลับไปแล้ว เวรัญพฤหานเด
ได้เรียกบุตรและภรรยามาส่งว่า "เนะพนาย เราได้มนต์ของพระผู้
พระภาคเจ้า (ให้อยู่จำพระรยา) ตลอดไตรมาสแล้วในวันหนึ่ง ก็มีได้
ถวายนภารตาหารลักษณ์เดียวเลย เอาเกิด บัดนี้ พวกท่านจงเตรียม
ทาน. ให้เป็นเหมือนไทยธรรมแม่ที่ควรถวายในดรามา เป็นของ
อาจถวายในวันรุ่งขึ้นได้ โดยวันเดียวเท่านั้น."
ต่อจากนั้น เวรัญพฤหามณี สั่งให้ครเตรียมทานที่ประดิษ
ตลอดวันที่นิมมินพระผู้มีพระภาคเจ้าไว้ โดยล่วงไปแห่งราตรีนั้น
ก็ได้ส่งให้ประดับที่ตั้งอาสนะ ใหู้อาสนะทั้งหลาย ที่ควรค่าไว้
จัดแจกจ่ายบูชอย่าใหญ่ อัตวิจิตรด้วยของหอม 존 เครื่องอบ และ
ดอกโกลสมรอัลแล้ว จึงส่งให้เจ้าพนักงานไปโปรนาบูดเผ็ดกลางแต่พระ
ผู้มีพระภาคเจ้า. เพราะเหตุนัน ท่านพระอุปถิรจึงได้กล่าวว่า
" ออโยน วรญฺญะ พุทธานุโน คุตฺตา รตฺติกา อญฺญวิ อาปิ ฯ
นิฐิต คฺสติ ภูวุตมาน." "
[ พระผู้มีพระภาคเจ้าเสด็จไปยังนิคมของเวรัญพฤหามณี ]
พระผู้มีพระภาคเจ้า มีภิญญาสงม์แวดล้อมแล้ว ได้เสด็จไปที่
นิคมของเวรัญพฤหานั้น, เพราะเหตุนัน ท่านพระอุปถิรจึงได้
กล่าวว่า " ออโยน ภาวา คเป ฯ นิสิฏิก สุติ ภูวุตามุน."