พระวินัยและการสนทนาของพระมหากัสสป : หน้า 25/409

ประโยค - ปฏิมาสมัยนปาสำทิกาเอกา กา - หน้าที่ 20 ไช่ร, ข้าพเจ้าพึงถามพระวินัยกะพระอุปัชฌาย์:" ฝ่ายพระอุปัชฌาย์ก็ถามเองให้สง่ามาเว่า "ท่านผู้เจริญ! ขอสงฆ์ จงฟังข้าพเจ้า ถ้าหามีพร้อมของสงฆ์ก็ให้ไว้เถิด, ข้าพเจ้าผู้บ่น ท่านพระมาหากัสสปามแล้วพึงวิสชา-พระวันย. [ ปฏิจฉาและวิสาขนพระวินัย ] ท่านพระอุปัชฌาย์รันสมติตนอย่างนั้นแล้ว ลูกขึ้นจากอาสนะห่ม จีวรเจริญน่า ให้วิตกะเผระทั้งหลายแล้วนับธรรมสนับพตัวชี อันวิจิตรด้วยน. คราวนั้นพระมหากัสสปังบนเณรอสนั แล้วถาม พระวินัยกะท่านพระอุปัชฌาย์ว่า " ท่านอุปัชฌาย์! ปฏิมาปราชา พระผู้พระ ภาคทรงบัญญัติ ณ ที่ไหน ?" พระอุปัชฌาย์. ที่เมืองเวสาลี ขอบรร. พระมหากัสสป. ทรงปรารถใคร ? พระอุปัชฌาย์. ทรงปรารถพระสุทนเทกลนทศ. พระมหากัสสป. ทรงปรารในเพราะเรื่องอะไร ? พระอุปัชฌาย์. ในเรื่องมโนธรรม. ต่อจากนั้น ท่านพระมหากัสสป ถามท่านพระอุปัชฌาย์ว่าวัดอ้าง นิทานบ้าง บุคคลบ้าง บัญญัติบ้าง อนุบัญญัติบ้าง อาบัติบ้าง อนาบัติ บ้าง แห่งปฏิมาปราชิก. เหมือนอย่างว่าท่านพระมหากัสสป ถามถึง วนันบ้าง ฯลฯ ถามถึงอนาบัติบ้าง แห่งปฏิมาปราชิกันใด ก็ถามถึง