ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค-ปฏิสันถารนับเป็นปัจจัย กำเนิด - หน้าที่ 15
ธรรมสังหากาจยานกล่าวไว้ว่า "ครั้งนั้นแผ พระภิกษุเถรรหลาย
ใดมีความบรีทธิ์ดังนี้ว่า " ผู้มีอายุ ทั้งหลาย ! พระผู้พระภาคเจ้าแลทรง
สรรเสริญการปฏิสันถารที่ชอบฤทธิ์ฤทธิ์พระเถรเถรรหลาย !
พวกเราจะทำการปฏิสันถารที่ชอบฤทธิ์ฤทธิ์ตลอดเดือนแรก จักประชุม
กันทำสังคายนพระธรรมและพระวินัยตลอดเดือนอันมีท่ามกลาง "
ดังนี้.
[ พระเถรไปกล่าวอนุกรมจากพระเจ้าฑศัตร ]
ในวันที่ 2 พระเถรเหล่านั้นเข้าไปยังที่ประตูพระราชวัง
พระเจ้าอชาตศัตรูเสด็จมาไว้แล้ว รับสั่งว่า " ไม่แตะพระคุณเจ้า
ผู้เจริญ ! พระคุณเจ้าทั้งหลาย พากันมาพระเหตุไร" ดังนี้ แล้ว
จึงทรงรับสั่งถามถึงก็ที่พระองค์เองควรทำ พระเถรทั้งหลายได้ดู
บอกทิศดุลกรรมเพื่อประโยชน์แก่การปฏิสันถารในมหาวิทยาลัยทั้ง ๘ ตำบล.
[ พระราชาทรงอุปถัมภ์องค์ทุกอย่าง ]
พระราชาทรงรับว่า " ดีใจ " เจ้าข้า " แล้วได้พระราชทานพวก
มนุษย์ผู้ทำทัฬากรรม. พระเถรทั้งหลายสั่งให้ปฏิสันถารทั่วทั้งหมด
เสร็จสิ้นลื่นแรก แล้วได้ดูแลพระราชาทรงตรวว่า " อย่าอาย
พระพร มายพิตร ! การปฏิสันถารเสร็จสิ้นแล้ว บัดนี้ดอมภาพ
ทั้งหลาย จะทำการสังคายนพระธรรมและพระวินัย."
ราชา. ดีละ เจ้าข้า! ขอพระคุณเจ้าทั้งหลายจงหมดความคิด
ระแวงสงสัยระกำเกิด, อาณาจักรจงไว้ในภาระของข้าพเจ้า ธรรม-
๑. ว. จุล. ๗/๒๒๒