การปฏิสันถารและการสังคายนาในพระพุทธศาสนา : หน้า 20/409

ประโยค-ปฏิสันถารนับเป็นปัจจัย กำเนิด - หน้าที่ 15 ธรรมสังหากาจยานกล่าวไว้ว่า "ครั้งนั้นแผ พระภิกษุเถรรหลาย ใดมีความบรีทธิ์ดังนี้ว่า " ผู้มีอายุ ทั้งหลาย ! พระผู้พระภาคเจ้าแลทรง สรรเสริญการปฏิสันถารที่ชอบฤทธิ์ฤทธิ์พระเถรเถรรหลาย ! พวกเราจะทำการปฏิสันถารที่ชอบฤทธิ์ฤทธิ์ตลอดเดือนแรก จักประชุม กันทำสังคายนพระธรรมและพระวินัยตลอดเดือนอันมีท่ามกลาง " ดังนี้. [ พระเถรไปกล่าวอนุกรมจากพระเจ้าฑศัตร ] ในวันที่ 2 พระเถรเหล่านั้นเข้าไปยังที่ประตูพระราชวัง พระเจ้าอชาตศัตรูเสด็จมาไว้แล้ว รับสั่งว่า " ไม่แตะพระคุณเจ้า ผู้เจริญ ! พระคุณเจ้าทั้งหลาย พากันมาพระเหตุไร" ดังนี้ แล้ว จึงทรงรับสั่งถามถึงก็ที่พระองค์เองควรทำ พระเถรทั้งหลายได้ดู บอกทิศดุลกรรมเพื่อประโยชน์แก่การปฏิสันถารในมหาวิทยาลัยทั้ง ๘ ตำบล. [ พระราชาทรงอุปถัมภ์องค์ทุกอย่าง ] พระราชาทรงรับว่า " ดีใจ " เจ้าข้า " แล้วได้พระราชทานพวก มนุษย์ผู้ทำทัฬากรรม. พระเถรทั้งหลายสั่งให้ปฏิสันถารทั่วทั้งหมด เสร็จสิ้นลื่นแรก แล้วได้ดูแลพระราชาทรงตรวว่า " อย่าอาย พระพร มายพิตร ! การปฏิสันถารเสร็จสิ้นแล้ว บัดนี้ดอมภาพ ทั้งหลาย จะทำการสังคายนพระธรรมและพระวินัย." ราชา. ดีละ เจ้าข้า! ขอพระคุณเจ้าทั้งหลายจงหมดความคิด ระแวงสงสัยระกำเกิด, อาณาจักรจงไว้ในภาระของข้าพเจ้า ธรรม- ๑. ว. จุล. ๗/๒๒๒