ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค- ปฐมสมันป่า สักกิโน ภาค ๑ - หน้าที่ 88
กุมารกิทธเล่มในพระศาสนา. ครั้งรุ่งขึ้นอีกวันหนึ่ง พระกุมารนั้น
เสด็จออกไปลาเนื้อ เที่ยวสัญจรไปในป่า ได้ทอดพระเนตรเห็นพระ
โภษณาหารธรรม์ติดเราะ ผู้นั้นให้พญาช้างตัวไว้ตัวหนึ่งถึงกับสะพัดอยู่. พระกุมารครั้นทอดพระเนตรเห็นแล้ว ก็คิดความปรามิทย์
ว่า "เมื่อโหนดูแล แมร่าว่าพึงบวมเหมือนพระมหาเถระนี้,
วันนั้นจะพึงมีหรือหนอแล." พระเถระรู้ข่าวยักษ์ของพระกุมารนั้นแล้ว
แต่พระกุมารนั้นเห็นอยู่แสนั้น ได้หะขึ้นไปในอากาศ แล้วได้ยืน
อยู่บนพานนี้สาระโภคพรณี ในวัดอิโคกรม ห้องจิวและฟู้ดารา-
สงค์ไว้ทิวากาศ แล้วเริ่มสงบ. พระกุมารทอดพระเนตรอาบภาพ
ของพระเถระนั้นแล้วก็กรำเลื่อนใสเป็นอย่างยิ่ง คำว่า "เราจับบวช
ให้ได้ในวันนี้เดีย ' แล้วเสด็จกลับ ได้ดูดาลพระราชาว่า "ขอเดชะ!
หมอฉันกันบวมช." พระราชทานย้อน(ตรงออร่ง) เป็นนก
ประกาศ เมื่อไม่ทรงสามารถที่จะให้พระกุมารนั้นกลับ(พระทย
ได้ จึงทรงรับส่งให้ทดลองเสนากระบบว่า ไปสู่อิโคกรม ให้พระกุมาร
แต่องค์เป็นเพฆรมสรภาพ ให้วคล้อมด้วยหมู่เสนา ซึ่งประดับประดา
แล้ว ทรงนำไปยังพระวิหาร. กิฐเป็นอันมากได้ฟังว่า" ข่าวว่า
พระยพรา จักผนวง " ก็พากันตระเตรียมมาตรและจิวไว้. พระกุมาร
เสด็จไปยังเรือนเป็นที่บำเพ็ญเพียร แล้วได้ทรงนวมร พร้อมกับบรูษ
แสนหนึ่ง ในสำนักของพระมหาธรรรมจิตเดะนั้นเอง. ก็กลบดดร
ทั้งหลายผู้พระชมตามพระกุมาร จะกำหนดบันใดไม่ได้. พระกุมารรง
ผนวมในเวลาที่พระราชทรงอภิเษกครองราชย์ได้ ๔ ปี. ครั้งนั้น ยังมี