ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - ปฐมสัมปดา สําคัณแปล ภาค ๑ หน้าที่ 117
ก็โดยล่วงไปเดือนหนึ่ง คณะสงฆ์และอุบาทแม่ทั้งหมด ซึ่ง
ประชุมกันอยู่วันอัฐษ ในคดีพิพากแห่งเดือนแปดต้น (คือวันเพ็ญ
เดือน ๗) ได้ปรึกษากันว่า "เป็นกฏสมควรที่พวกเราจะไปยังง
เกาะดำผิวกันทิวบิหรืออ่องหนอ?" Becauseเหตุนี้ พระโจนวานาจ
ทั้งหลาย จึงได้กล่าวว่า
"ในกาลนั้น ได้มีพระสงฆเณร ชื่อมินท์
โดยนาม ๑ พระอธิษฐานะ ๑ พระดติย-
เถ ๑ พระภัททาทาสเณร ๑ พระสัมพลเณร ๑
สมุนสามเณร ผู้ได้ฉันภิกญา มีฤทธิ์มาก ๑
ภัณฑ์กวบาส ผู้ได้เห็นสัตว์จะ เป็นที่ ๓
แห่งพระเกสรเท่านั้น ๑ ท่านมหาเทนาคล่า
นันนั่นแล พักอญในวังสงัด ได้ปรึกษา
กันแล้ว ด้วยประการฉะนี้แล."
[พระอินทรทรงเล่าเรื่องพระพุทธพฤกษ์ถวายให้พระสนั่นทราบ]
เวลานั้น ท้าวฉะกะ ผู้บูชาของแท้ทรา เสด็เข้าไปหา
พระมหินทเณร แล้วได้รัศมาคือว่า " ข้าแต่พระคุณเจ้านิจจา!"
พระเจ้ามูลีสว สรรค์แล้ว, บัดนี้ พระเจ้าเทวามมปิดิลมหาราช
เสวยราชย์แล้ว, และสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็ทรงพฤกษ์นว
องค์ท่านไว้แล้วว่า "ในอนาคต ภิกษุชื่อมินท์ จั๋งซานกะ
ตุมพินฉฏทิวปให้เลื่อนใส่" ข้าแต่พระคุณเจ้านิจจา! เพราะ
เหตุฉะนั้นแล เป็นกาลสมควรที่ท่านจะไปยังเกาะอันประกอบแล้ว