ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค(อ) - ปฐมสรณ์ปาติท่านแปล ภาค ๑ หน้าที่ 299
(ขั้นหรือธรรมที่ตนเคยอยู่กับมแล้ว)
ธรรมทั้งหลายที่ตนเคยอยู่ ด้วยการอยู่โดยความเป็นโจร คือที่
คนรู้แจ้ง ได้แก่ที่ตนกำหนดตนเอง ด้วยอิทธิพลของตน หรือเว็บที่ตน
รู้แจ้งแล้วด้วยอิทธิพลของผู้น ในอิทธิพลทั้งหลายมีการมะละกัง
ส่งสารว้าวาที่ตนตัดได้ขาดแล้ว ชื่อว่า นิทฺภูฎา
พระโพธิวามอริยมงคลอันนี้คืออิทธิพลที่ตนเคยอยู่ในกลกก่อน
ด้วยสติใจ, สตนั้นชื่อว่า ปฐพนิวาสานุสตติ ในคำว่า "ปฐพ-
นิวาสานุสตติ" นี้.
อัญญาที่สัมบูตด้วยสติบ่น ชื่อว่า ญาณ. เพื่อประโยชน์แก่
ปฐพนิวาสานุสตติญาณนี้, มีคำอธิบายว่า ("เราได้น้อมจิตไป") เพื่อ
ปฐพนิวาสานุสตติญาณ คือเพื่อบรรลุ ได้แก่เพื่อถึงจิตนั่น" ด้วย
ประกาศนี้.
บทว่า อนิญฺญุนามสฺสิ แปลว่า เราได้น้อมไปเฉพาะแล้ว.
บทว่า "โส" คือ โส อห แปลว่า เรานั้น. บทว่า อนุวิหิต
แปลว่า มีโชติาดีว, อธิบายว่า "เราได้น้อมจิตไป ๆ ถึงลำดับ
แห่งชาติได้อย่างนี้ คือ ชาติหนึ่งบ้าง สองชาติบ้าง สามชาติบ้าง
๑. วิฏฺฐิรรมรรฺค ๒/๒๑