ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค (ค) - ปฐมสมันตปาสาทิกาแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 171
มหามหินทร์เป็นประมุข และภิกษุหกหมื่นรูปนอกจากนั้นก็ล้อม แล้ว ได้ประกาศพระวินัยปูรณ์ อันแสดงซึ่งคุณมีพระกรุณาของพระ ศาสดาเป็นต้น ซึ่งกำจัดความคับข้องใจของเหล่าชน ผู้ทำตามคำรำหนอน ของพระผู้มีพระภาคเจ้า ในท่ามกลางแห่งมหา วิหารชูปราม ในวันปวารณาเดือนกัตติการแรก ก็ท่านพระอริยเจ้าเศ ร์ ครับประกาศแล้ว บอกสอนแก้วกษีเป็นอันมาก คือ ให้ตั้งอยู่ในหัย ของกิริยามากหลาย ดำรงอยู่ตราบเท่าอายุ แล้วก็เรือนพาน ด้วย อนุญาเสนสถานพานธุด.
พระมหาเถร ๒๕ รูป แม้เหล่านั้นแล อนมี พระมหามุนีที่เป็นประมุข ผู้ไภรวะกรานามา ประชุมพร้อมกันแล้วในสงฆ์นั้น ทั้งหมด เป็นเจ้าคณะแต่ละคณะ เป็นสาวกของพระ ธรรมราชา มืออวะสิ้นแล้ว ได้บรรลุสุขสมี วิชชา ๓ ฉลาดในอภิญญา รู้แจ้งอุดมธรรด อนุสาวนพระราชา พระเถระผู้แจ้งมาจากคุณ ใหญ่แสดงแสงสว่าง ( คือความสว่างแห่งญาณ ) ให้เห็นชัด ยืนและนั่ง ( คือเกล้าลังกา ) นี้ ให้รุ่งเรืองแล้ว ก็เรือนพาน เหมือนกองไฟ ลูกโพลงแล้วดับไปนั่น
จำนิยกถต่อมาแต่กาลปูรินิพพานแห่งพระมหาเถรเหล่านั้น