ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค(ดัง) - ปฐมสัมมนาปกาสิกาแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 260
ความเพียร พึงรู้ว่า ท่านประกาศแล้ว ด้วยบทแรก, และความกล่อมกลอ
เกลาอธิษฐาน พึงรู้ว่า ท่านประกาศแล้ว ด้วยบทที่ ๒ เพราะ
กล่าวถึงความสงบจากวิตกบาคาและกิเลสตามันแดด ดังพรรณนามา
ฉะนั้น.
บรรทัดคำตามที่กล่าวไว้ในบทว่า กมาม นี้ ในฝ่ายวิตกาม
มีเนื้อท่านี้ก่อน ส่วนในฝ่ายกิเลส กามฉันนั้นเอง ซึ่งมีประเภท
มาณมาย ท่านประสงค์ว่า " กมาม " โดยนัยอิทอย่างนี้ว่า " ฉันทะ
ซื้อว่า กม " และว่า " รายชื่อว่า กมม " ถามาม ฉันนั้นจึง
เป็นของนั่นเนื่องในอุกกศลดังมา พระผู้มีพระภาคเจ้า ก็ตรัสไว้ใน
คัมภีร์วิริวังค์ เพราะเป็นคติย่อมตน โดยนัยเป็นคำว่า " บรรทัดคำ
และอุกกศลธรรมเหล่านั้น ความพอใจด้วยอำนาจแห่งความ
ใคร เป็นไหน ? คือ กมม " ดังนี้.
อีกอย่างหนึ่ง กมามฉันนั้น พระผู้มีพระภาคตรัสไว้ในบทนั่น
เพราะเป็นกิเลสามก. ตรัสไว้ในบทที่ ๒ เพราะเป็นกามมันเนืองใน
อุกกศล องไม่ไถูกว่า " กมโต " แต่ตรัสว่า " กมมิ "
เพราะกามฉันนั้นมีประเภทมากมาย. ก็เมื่อความที่ธรรมทั้งหลาย
แมหเหล้อิึ่งเป็นอุกกศล ยังมีออยู่. นิวรณ์ทั้งหลายเท่านั้น พระผู้มี-
พระภาคเจ้า ตรัสไว้ในคัมภีร์วิริวังค์ เพราะทรงแสดงความที่นิวนิรฺเป็น
นักศิลโดยตรงต่อองค์กามชั้นสูงขึ้นไป โดยนัยเป็นคำว่า " บรรทัดคำ "
และอุกกศลธรรมเหล่านั้น อุกกศลธรรม เป็นไหน ? คือความพอใจด้วย
๑. อภิ วิ. ๕/๒๕๖