ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - ปฐมสัมปทาน่ากาเลกากา - หน้า 89
พระญามารอคลื่น มีพระนามว่าวาคาอิพรหม ผู้เป็นพระสาวมิ่งของพระนาง สังกมิตตา ซึ่งเป็นพระภคินีในองค์พระราชา พระนางสังมิตตา ประสูติพระโอรส ของอัคริพระมหัทธะองค์นั้นเพียงองค์เดียวเท่านั้น อัคริพรหมแม้องค์นั้น ได้สดับข่าวว่า " พระยุพราช ทรงผวจชแล้ว " จึงเข้าไปเฝ้าพระราชา แล้วทูลขอพระบรมราชานุญาตว่า " ขอดะชะแม่หม่อนั้น กิจฉมบูรวย " ดังนี้ และอัคริพรหมองค์นั้นได้รับพระบรมราชานุญาตว่า " งบชะเกิด ถงบชะเกิด พ่อ ! " ก็ได้บวชในวันนี้นั้นเอง พระเถระผู้ชนิดเดียว ชีมีสมบัตอย่างโอฬาร บวดตามอย่างนี้ บัญฑิตพึงทราบว่า " พระศัสสระ ผู้เป็นพระกนิษฐาคฉของพระราชา. "
[ พระศัสสระนั่งกันไม่ให้คำามาตรัศรีพระ ]
ท่านศัสสระนั้น ครั้นเห็นอามาตรัศรีนายผู้ปฏิบัติผิดอย่างนั้นแล้ว จึงว่า " พระราชา คงจะไม่ทรงส่งมาพอให้ทำพระเถระทั้งหลาย เรื่องนี้ จักเป็นเรื่องอำนามิตนนี้เข้าใจผิดแน่นอนทีเดียว " ดังนี้ จึงได้ไปนั่งบนอาสนะใกล้อาบมาตรัศรีองค์เสวย อาบมาตรัศรีนั้น จงพระเศรษฐะนะได้ ก็มีอาวทัมสนกลางใจ จึงได้กลับไปกราบทูล得พระราชว่า " ขอดะเถอะ ! ข้าพระพุทธเจ้าได้คลี่คศรีระของพวกภิณฑ์ชื่อมีประมาณเท่านี้ ผู้ไม่ปรากฏนาทำอุบายให้ตกไป ขณะนั้น ก็มาอึงดำ หแห่งท่านศัสสระผู้เป็นเจ้าเข้า ข้าพระพุทธเจ้าจะทำอย่างไร ? " พระราชา พอได้รับรงค์ดังนั้น ก็ตรัสว่า " เย่ ! ก็ข้า ได้ส่งเธอให้ไปฆ่ากุฎีให้หลายหรือ ? " ทันใดนั้นเอง ก็เกิดความเร่าร้อนขึ้น