ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค (ฉบับ) - ปฐมสมันตปาเตก คาถาแห่ง ๑ หน้า ที่ 220
แม้ทั้งปวง อันพระองค์ทรงกระทำให้แจ้งแล้ว โดยกำหนดอย่าง อุญฺญู ด้วยคำว่า สตฺวะคะ ฟังจบรไปแล้ว เพราะเหตุ นั้นเหล่าใด พึงมีความสงสัยว่า " มารซื้อ สวัสดี ผู้มีอุปภาพมาก เป็นใหญ่กว่า เทวดาชั้นกามาวุธ, แม้พระนั้น อันพระผู้พระภาคเจ้าพระองค์นั้น ทรงทำให้แจ้งได้อย่างไร ? " พระกถิติศพิทธ์ฟังรบไปทำลายความสงสัย ของชนเหล่านั้น ด้วยคำว่า สมาธิ ( พร้อมด้วยมาร ) อันนั้น ขนเหล่าใดพึงมีความสงสัยว่า " พุทธผู้มีอุปภาพมาก ย่อมส่องแสงสว่างไปในหนึ่งพันจักรวาลด้วยองค์หนึ่ง ในสองพัน จักรวาล ด้วยองค์สององค์ ฯ ลฯ ย่อมส่องแสงสว่างไปในหนึ่งพันจักรวาล ด้วยสิององค์ และได้แสดงสุขอันเกิดจากกามสนามดีอันอยู่, แม้พระนั้น อันพระผู้พระภาคเจ้า ทรงทำให้แจ้งได้อย่างไร ? " พระกถิติศพิทธ์ฟังรบไปทำลายความสงสัยของชนเหล่านี้ ด้วยคำว่า สุตสมนุภารมณี ปะ ( ซึ่งหมู่สัตว์ร่วมทั้งสมมารทุกนี ) พระกถิติ ศพิทธ์ ( ของพระผู้พระภาคเจ้า ) ครั้นประกาศความที่ ฐานะอันอุปกุลอันหลาย อันพระองค์ทรงทำให้แจ้งแล้วอย่างนั้น ในลำดับนั้น เมื่อจะประกาศความที่สัตว์โลกชึงเหลือ อันพระองค์ ทรงกระทำให้แจ้งแล้วด้วยอำนาจการกำหนดอย่างอุญฺญู จนกระทั่ง ถึงสมมติเทพและพวกมนุษย์ที่ยังเหลือ ฟังจบร ไปแล้ว ด้วยคำว่า สตฺวะมนุสสสุข ( พร้อมทั้งทวดาและมนุษย์ ) ในบททั้งหลายมีบทว่า สตวา เป็นต้นนี้ มีลำดับอนุสิทธินั้น.