พระธรรมคำสอนเกี่ยวกับพระผู้ประสาท : หน้า 189/409

ประโยค (ค) - ปฐมส่วนปาตาแสกภาค ๑ หน้า ที่ 184 ประกอบด้วยพระปัญญา ด้วยคำระบุหลัง แสดงข้อที่พระผู้ parasภาค ทรงอ้อมพระทัยไป ในอันยังคติสุขให้สำเร็จแก้สัตว์ทั้งหลาย ด้วยคำ ระบุขึ้น แสดงข้อที่พระผู้ parasภาคไม่เข้าไปติดในการทำให้สุขแก่ สัตว์อื่น ด้วยคำระบุหลัง แสดงการที่พระผู้ parasภาค ทรงอยู่อาราม มีการไม่ละสุข ซึ่งประกอบด้วยธรรมเป็นเครื่องหมาย ด้วยคำระบุด้น, แสดงข้อที่พระผู้ parasภาคทรงอยู่อาราม มีความตามประกอบใน ดูรินสมบูรณ์เป็นเครื่องหมาย ด้วยคำระบุหลัง แสดงข้อที่พระ ผู้ parasภาคเป็นผู้มากด้วยอุปกรณ์แก่มนุษย์ทั้งหลาย ด้วยคำระบุด้น, แสดงข้อที่พระองค์เป็นผู้มากด้วยอุปกรณ์แก้เทวาทั้งหลาย ด้วยคำระบุฯ แสดงข้อที่พระองค์เป็นผู้มากด้วยอุปกรณ์แก้เทวาทั้งหลาย ด้วยคำระบุ หลัง แสดงข้อที่พระองค์เป็นผู้มากด้วยอุปกรณ์แก้เทวาทั้งหลาย ด้วยคำระบุฯ ในโลก แสดงข้อที่พระผู้ parasภาค เสด็จอุบัติขึ้นในโลกแล้วบริจิรพรหม ในโลก ด้วยคำระบุด้น, แสดงข้อที่พระผู้ parasภาคไม่เข้าไปติดอยู่ในโลก ด้วยคำระบุหลัง. ด้วยคำระบุด้น แสดงการที่พระองค์ยังประโยชน์ เป็นที่สุดอุบัติให้สำเร็จเป็นร้อย ตามพระบาทว่า " คำก่อนกุญแจ ทั้ง หลาย! บกวลเอง เมื่ออุบัติขึ้นในโลก ย่อมอุบัติ เพื่อถึงลูกแก่นมาก เพื่อความสุขแก่นข่มา เพื่ออนุเคราะห์โลก เพื่อประโยชน์นี้คือคุณ เพื่อ ความสุข แก่เทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย, บุคคลเอก คือบุคคลชนิดไหน คือ พระตำกดอรหน้าสมมุสมัยมุสพุทธเจ้า, ' ด้วยคำระบุหลัง แสดงความอยู่ สมควรแก่สถานที่ดีที่สุดจริงอยู่ พระผู้ parasภาคเจ้าเสด็จอุบัติในป่า เท่านั้น ด้วยความอุบัติครั้งที่เป็นโลกิยะและโลกุตระ คือ ครั้งแรกที่ ลุมพินีวัน ครั้งที่สองที่โพธิสมรล ด้วยเหตุนี้ ท่านพระอุบลเถระ จึงแสดงที่อยู่ ของพระองค์ ในปางนั้น."