ปฐมสัมผัสปากกาที่แปลก ภาค ๑ บทที่ 153 : หน้า 158/409

ประโยค(ค) - ปฐมสัมผัสปากกาที่แปลก ภาค ๑ - หน้าที่ 153 โพธิ์ ไปยังเกาะลังกา เมื่อสมุนสามเณรยังไม่มาเพื่อทูลพระธาดุ ก่อนแต่นพระสัมมิดิธิเสียจะไปนั่นแหละ ก็ทรงพระดำริว่า 'เราจัดส่งต้นมาไว้พิธี ซึ่งไม่ควรจะตัดด้วยศาสตราจะไปได้อย่างไรหนอแล' เมื่อไม่เป็นอาญา จึงตรัสถามอามาตย์ช็อมาหเทพ. อามาตย์นั้นกราบทูลว่า 'ข้าแต่สมมิตพิพาท! มีภิกษุบัญติเป็นอันมาก.' พระราชาทรงดับคำนันแล้ว รับสั่งให้เตรียมมิตร เพื่อภิกษุสงฆ์ในที่สุดสกัดก็ได้ตรัสถามพระสงฆ์ว่า 'ท่านผู้เจริญ! ด้นหาโพธิ์ของพระผู้พระภาคเจ้า ควรไปยังเกาะลังกาหรือไม่หนอ?' พระสงฆ์มอบให้เป็นภาระของพระโมคคลิยมุตติสเถร. พระเถระตรวายพระพรว่า "ต้นหาโพธิ์ ควรไปยังเกาะลังกาเท่านั้น มหาพิธี!" ดังนั้นแล้ว ได้ดูถูกอาหารธิบุณ ๕ ข้อ ของพระผู้พระภาคเจ้า. [มหาอธิษฐาน ๕ ข้อ ของพระผู้พระภาคเจ้า] มหาอธิษฐาน ๕ ข้อเป็นไฉน? คือได้ทราบว่า พระผู้พระภาคเจ้า ทรงบรรทมบนพระแท่นปรีณิพพาน ได้ทรงอธิษฐานว่า "เพื่อ ต้องการให้มนหาโพธิ์ประดิษฐานอยู่ในลังกาวดี พระเจ้าโคม มาราชิจักสิ้นจากรอบเขามหาสถลัน มายังมหาโพธิ์, ในวารนั้น ถึงแม้ว่าโพธิ์ด้านทิศทักษิณ จงขาดองค์ที่เดียว แล้วประดิษฐานอยู่ในกระถางทอง." นี่เป็นอธิษฐานข้อหนึ่ง. ทรงอธิษฐานว่า "กี่ในเวลาประดิษฐาน อยู่ในกระถางทองนั่น มหาโพธิจงลอยเข้าไปสู่ห้องหมอนาลกคั่งอยู่." นี่เป็นอธิษฐานข้อที่สอง. ทรงอธิษฐานว่า 'ในวันสำคัญ ๗ ต้นมหา-