พุทธคุณและการบูชาของพระสัมมาสัมพุทธะ : หน้า 200/409

ประโยค(-- ปฐมสมันตาปฐมสมัยในภาค ๑ หน้า 195 ฉะนั้น ในเมื่อพระตาถดเดี๋ยวอุบัติขึ้นแล้ว เทพและมนุษย์ผู้มีหลัก เหล่าใดเหล่านั้น จึงไม่ทำการบูชาในที่อื่น จริงอย่างนั้น ท้าวสันมุติ- พรหม ทรงบูชาพระตาถดด้วยพวงแก้เท่าขำสนิท องค์นี้ เทพบุตรและ มนุษย์เหล่านี้ มีเจ้าพิมสิราจ และพระเจ้าโกศเป็นต้น ก็ทรง บูชาแล้วตามกำลังก องค์ พระเจ้าโกศมาหรารทรงสะพระราชทรัพย์ ถึง ๖๗ โกฎิ ทรงสร้างพระวิหาร ๔๕,000 หลังในศาลสมุทธิวิ ทรง พระราชอุทิศพระผู้มีพระภาค แม้ดีจะปริพนธ์แล้ว ก็จะกล่าวอะไร ถึงบูชาเฉพาะเหล่านี้ เพราะฉะนั้น จึงทรงพระนามว่า "อรห้- แม้เพราะเป็นผู้ควรซึ่งปัจจัยเป็นต้น องค์ เหล่าคนพาลผู้ถือว่าตัวเป็น บัณฑิตพวกไร่ ในโลก ย่อมทำบาบในที่คลับ เพราะกลัวแต่ความ ดีติเตียน ฉันใด พระผู้พระภาคนั้น ย่อมทรงกระทำดังนั้น ในบางครั้ง ก็หาไม่ เพราะฉะนั้น จึงทรงพระนามว่า "อรห้" แม้เพราะไม่มี ความลับในการกระทำบาป ก็ในพระนามนี้ มีคำประพันธ์มีเนื้อความ ดังนี้ว่า "พระอุณโมนั้น เพราะความที่พระองค์เป็นผู้ใกล้ และทรงทำลายข้าศึกคือสัตว์หลาย พระองค์ เป็นผู้กำแห่งสงสารจักร เป็นผู้ครองปัจฉัย เป็นต้น ย่อมไม่ทรงทำบาปในที่คลับ เพราะ เหตุนี้ บัณฑิต จึงถวายพระนามว่า "อรห้"" [ อธิบายพุทธคุณว่า สมสมมุติเป็นอุบาสก ] องค์ พระผู้พระภาคนั้น เป็นพระสัมมาสัมพุทธะ เพราะตรัสรู้