การวิเคราะห์และเข้าใจธรรมวินัยในปฐมสมันตปาสาทกบท ปฐมสมันตปาสาทิกา ภาค 1 หน้า 294
หน้าที่ 294 / 409

สรุปเนื้อหา

บทนี้นำเสนอการวิเคราะห์ปัจจัยแห่งสมบัติในธรรมวินัย ได้แก่ ความสุขและทุกข์ พร้อมหลักการที่เกี่ยวกับนิสัยปริสุทธ์และความเข้าใจในมรรค เพื่อช่วยให้ผู้ปฏิบัติสามารถละความสุขและทุกข์ได้ โดยผ่านการตรัสของพระองค์ที่ชี้ให้เห็นถึงอุตตตวาณีในการละราคะและโทสะ คำเชิญชวนให้เข้าใจในธรรมชาติของความสุขและการลดละอุปสรรคทางจิตใจเพื่อให้เกิดการบรรลุในมรรคที่ ๓

หัวข้อประเด็น

-การวิเคราะห์ธรรมวินัย
-ปัจจัยแห่งสมบัติ
-ความสุขและทุกข์
-นิสัยปริสุทธ์
-มรรคที่ ๓

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - ปฐมสมันตปาสาทกบท ๑ หน้า 289 ทินนาเธร่า กล่าวไว้ว่า " คู่อ่อนผู้มีอายุ ! ปัจจัยแห่งสมบัติที่เป็นอุปมสุขา โววิมูติ ๔ อย่างแล้ว คู่อ่อนผู้มีอายุ ! ภูกในธรรมวินัยนี้ ย่อมเข้าสู่ทุกขถภาณ อันเป็นอทุกขมสุข มีนิสัยเป็นธรรมชาติปริสุทธ์อันอุบงกวาให้เกิดแล้ว เพราะละสุขและทุกข์เสียได้ เพราะถึงความตั้งอยู่ไม่ได้น่ำแห่งสมานและโมหานิสในกลกก่อนเที่ยว, คู่อ่อนผู้มีอายุ ! ปัจจัยแห่งสมบัติที่เป็นอ โววิมูติ อันเป็นอทุกขมสุข มี ๔ อย่าง acestea :" อีกอย่างหนึ่ง สังโฆนี้ทั้งหลายมีลักษณะทิฏฐิเป็นต้น แม้ที่ได้แล้ว ในมรรคอันมีใจสดใสมรรคเป็นต้น พระองค์ตรวจสว่า ละได้แล้วในมรรคที่ ๓ นั้น เพื่อครสรรเสริญมรรคที่ ๓ ฉันใด เวทนามีสุขเป็นต้นนั้น ควรทราบว่า พระองค์ตรวจไวในอุตตตวาณี แม้เพื่อครสรรเสริญมรรคานั้น ฉันนั้น อีกนัยหนึ่ง เวทนามีสุขเป็นต้นนั้น พึงทราบว่า พระองค์ตรัสไว้ในอุตตวาณีนี้ แม้เพื่อทรงแสดงข้อทีราคะและโทสะ เป็นธรรมชาติอยู่ไกลยิ่ง เพราะสังหารปัจจัยเสียดาย จิงอยู่ บรรดาเวทนามีสุขเป็นต้นนั้นนั่น สุก เป็นปัจจัยแห่งโมหัส , โมหัส เป็นปัจจัยแห่งโทสะ , และโทสะพร้อมทั้งปัจจัย เป็นอันอุตตวาณีนี้กำจัดแล้ว เพราะสังหารความสุขเป็นต้นเสียได้ เพราะฉะนั้น ราคาและโทสะ จึงอยู่ในที่ใกล้ยิ่ง ฉะนี้แล. ๑. ม.มุจ ๑๒/๕๓๓
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More