ประโยค - ปฐมสมันตาปาสากำแพงภาค ๑ - หน้าที่ ๓๑๘ : หน้า 323/409

ประโยค - ปฐมสมันตาปาสากำแพงภาค ๑ - หน้าที่ ৩१८ [เรื่องกิฎีกาหนุ่มกว่าใส่ร้ายพระอริยเจ้าชั้นสูง] ก็เพื่อประกาศข้อที่การค่าเป็นธรรมที่หน้านั้น พระโบราณาจารย์ ทั้งหลาย จึงนำเรื่องนี้มาเป็นอุทธาหรณ์ ตั้งต่อไปนี้ :- ได้ยินว่า พระเณร รูปหนึ่ง และภิกษาหนึ่งรูปหนึ่ง เที่ยวไป ขึ้นทาบดานในบ้านแห่งหนึ่ง ท่านทั้ง ๒ นั้น ได้ข้าวครึ่งร้อน ประมาณฉบับบกระบ่ หนึ่ง ในเรือนหลังแรกนั้นเอง แต่พระเณรเกิดลม เสียท้องขึ้น ท่านคิดว่า " ข้าวคู่มี่ เป็นของสนุกแก่เรา เราจะ ดื่มข้าวอุ่นก่อนที่มันจะเย็นเสีย" ท่านจึงได้ดับข้าวขาวบน ขอนไไม้ ซึ่งพวกมนุษย์เขามา เพื่อ ต้องการทำ ธรรมินประตู ภิกษุ หนุ่มนอกนี้ ได้รังเกียจพระเณรนั่น ด้วยคิดว่า " พระเณรแก่รูปนี้ หัวดินหนอ กระทำให้เราได้รับความอับอาย." พระเณรเที่ยวไปใน บ้าน แล้วกลับไปยังวิหาร ได้พูดกับภิกษาหนุ่มว่า " อาวุโส ที่พี่ในพระ ศาสนานี้ ของคุณมีอยู่หรือ ? " ภิกษุหนุ่ม เรียนว่า " มี อยู่ ขอต อรับ! กระผมเป็นพระโสดาบัน." พระเณร พูดเตือนว่า " อาวุโส! ถ้าฉนั้น คุณไม่ได้ทำความ พยายาม เพื่อ ต้องการบรรลุเมืองสูงขึ้นไปหรือ? เพราะพระ ฉันทะ คุณได้กล่าวใส่ร้ายแล้ว." ภิกษุหนุ่มรูปนั้น ได้ให้พระเณร ได้ให้พระเณร