ปฐมมนต์ปาสาทิกา ภาค ๑ - เนื้อหาและบทสนทนา : หน้า 15/409

ประโยค (ตอน) - ปฐมมนต์ปาสาทิกา ภาค ๑ - หน้า 10 แห่งสรรพปริตติ คือพระใดปีฎก ได้บรรลุปฏิสันทามิเป็นภาพมาก แตกฉานในไตรวิธิเป็นต้น ที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงยกขึ้นสู่ยอดทศะ โดยมาก ผู้ซึ่งพระธรรมสงฆ์กำหนดยังกล่าวน้ำว่า "ครั้ง นั้นแล ท่านพระมหากัสสป ได้คัดเลือกพระรัณธน์ ๔๕๕ รูป" ดังนี้ เป็นต้น. [ ทำสังคายนาจจะเว้นพระอานนท์มิได้] ถามว่า "ก็พระเถระทำให้หย่อนอยู่ ๑ รูป เพื่อใคร ?" แกว่า "เพื่อให้โอกาสแก่ท่านพระอานนทเถร" จริงอยู่ การ สังคายนามธรรมไม่อาจทำร่วมหายจากท่านพระอานนท์นั้นได้ เพราะ ท่านพระอานนทนั้นยังเป็นพระเสสะมิจำเป็นต้องทำอยู่, ฉะนั้นจึงไม่อาจ ทำร่วมกับท่านได้, แต่เพราะนั่งชัดฤดูคาสโมสตนะเคยมะ เป็นต้น อะไร ๆ ที่พระทสพลแสดงแล้ว ชื่อว่าท่านได้รับอนุญะพระภัคตร์ ของพระผู้มีพระภาคเจ้าไม่มี, เพราะฉะนั้น จึงไม่อาจเว้นท่านได้. ถามว่า "ถ้าเมื่อไม่อาจทำอย่างนั้นได้ ถึงแม้ท่านยังเป็นพระเสสะอยู่ พระเถระก็ควรเลือก เพราะเป็นผู้มีอุปการะมากแก่การสังคายนพระ ธรรม เมื่อมีความจำเป็นต้องเลือกอย่างนั้น เพราะเหตุไร พระเถระ จึงไม่เลือกท่าน." แกว่า "เพราะฉะนั้นคำขอขาของผู้อื่น" ความ จริง พระเถระเป็นผู้คุ้นเคยในท่านพระอานนท์อย่างยิ่งยวด, จริงอย่างง ั้น แม้เมื่อศรีนะหวอกแลว่า ท่านพระมหากัสสป ก็ยังเรียกท่านพระ ๑. วิ. ฉล. ๗/๒๘๙