ประโยคปฏิมัสังปาติกา กาล ๑ ปฐมสมันตปาสาทิกา ภาค 1 หน้า 26
หน้าที่ 26 / 409

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาเกี่ยวกับการสังฆในพระวินัย รวมถึงข้อกำหนดและการจัดหมวดหมู่ของภิณฌุ โดยมีการอธิบายเกี่ยวกับปราชชิกันต่าง ๆ และบทบัญญัติที่ตั้งขึ้นจากพระมหากัสปา เพื่อแนะนำหลักการปฏิบัติในศาสนา คัมภีร์นี้ยังแสดงให้เห็นถึงการรวมรวมวินัยที่สำคัญสำหรับการเดินทางทางจิตวิญญาณของภิณฌุ และอธิบายถึงการยกหนและการตั้งบทสิกขาบทในฐานะที่เป็นแนวทางในการปฏิบัติเพื่อความบริสุทธิ์ในพระธรรม

หัวข้อประเด็น

-พระวินัย
-ปราชชิกัน
-บทบัญญัติ
-ภิณฌุ
-ศาสนธรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - ปฏิมัสังปาติกา กาล ๑ - หน้าที่ 21 วัดฒบ้าง ฯลฯ อนาบติบ้าง แห่งทุติยปราชชิกันนั้น,....แห่งตติยปราชชิกันนั้น,ถามถึงวัดฒบ้าง ฯลฯ อนาบติบ้าง แห่งตุตดปราชชิกันนั้น. พระบุณเดาะอันพระมหากัสปามแล้ว ๆ ก็ได้สังฆแล้ว. [รวมรวมพระวินัยของภิณฌุไว้เป็นหมวด ๆ] ลำดับนั้น พระเถระทั้งหลาย ยกปราชชิกัน ๔ เหล่านี้ขึ้นสังกะคะ (การสังฆยานา) ว่า "นี้ชื่อปราชชิกันตะ" แล้วได้ตั้งสงฆามาส ๑๓ ไว้ว่า " เตรสัฏฐนัค , ตั้ง ๒ สิกขาบทไว้ว่า " อนุต , ตั้ง ๑๐ สิกขาบทว่า " นิสสลักขิปปาจิตติยะ" ตั้ง ๒ สิกขาบทไว้ว่า " ปฏิทัสยะ," ตั้ง ๔ สิกขาบทว่า " ปฏิทัสนะยะ," ตั้ง ๕ สิกขาบทไว้ว่า " เสยยะ," (และ) ตั้งธรรม ๓ ประการไว้ว่า " อธิรณสมะ" ดังนี้. [รวมรวมวินัยของภิณฌุนี้เป็นหมวด ๆ] พระเถระทั้งหลายครั้นยกภิณฌุวิงวัจฉันสู่สังกะหอชั้นแล้ว จึงได้ยกเมียบันทะและบิรารฉัน (สังสคามา) โดยอวยนัน่นแฉ. พระวินัยปฏูฟพร้อมทั้งอุโดวิงวัจฉันสังกะและบิรารฉัน พระเถระทั้งหลาย
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More