การเสด็จเที่ยวจาริกของพระพุทธเจ้า ปฐมสมันตปาสาทิกา ภาค 1 หน้า 399
หน้าที่ 399 / 409

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาในบทนี้กล่าวถึงการเสด็จเที่ยวจาริกของพระพุทธเจ้าในมหามณฑล โดยเริ่มจากการปวรณาในวันมหาปวรณา พร้อมกับการมีภิกษุสงฆ์ผู้ใหญ่เป็นบริวาร ในการเสด็จเที่ยวจาริกนั้น พระพุทธเจ้าได้มีพระประสงค์ที่จะให้เกิดการทำธรรมทานแก่มหาชน โดยการเสด็จเที่ยวในชนบทให้เสร็จสิ้น ภายในระยะเวลาที่กำหนด หากภิกษุสงฆ์ยังมีความไม่แก่กล้า พระพุทธเจ้าจะรอคอย และให้เวลา เพื่อให้มีการปฏิบัติตามแนวทางที่เหมาะสม นอกจากนี้ยังมีการกล่าวถึงรายละเอียดเวลาและสถานที่ในการเสด็จเที่ยวที่เกิดขึ้น โดยมีการแบ่งระยะเวลาออกเป็นเดือนต่างๆ เพื่อให้เป็นไปตามหลักธรรมและการจัดการของภิกษุสงฆ์.

หัวข้อประเด็น

- การเสด็จเที่ยวจาริก
- วันมหาปวรณา
- ธรรมทาน
- ภิกษุสงฆ์
- การจัดการภายในสำนัก

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค(ฉบับ) - ปฏิรูปสมเด็จฯสาครำเปล่า ภาค ๑ - หน้าที่ 394 ในภาคใด พระพุทธเจ้าทั้งหลาย มีพระประสงค์จะเสด็จเที่ยว จารีกไปในมหามณฑล ในภาคนั้น ทรงปวรณาในวันมหาปวรณา แล้ว มีภิกษุสงฆ์ผู้ใหญ่เป็นบริวาร เสด็จออกในวันปฐมวัน เมื่อ จะทรงอเนคะหมกมหานในบ้านและนิคมเป็นต้น ด้วยการทรงรับอภิส และเมื่อจะทรงเพิ่มพูนอภิ อนาคตวิริยะภูมิมี แก่มหาชนนัน่น ด้วยธรรมทาน ทรงยังการเสด็จเที่ยวจาริกไปในชนบท ให้เสร็จสิ้นลง โดย ๕ เดือน ก็ถ้า ภายในพระยา สมะและวิปสานของภิกษุทั้งหลาย ยัง อ่อนอยู่ พระพุทธเจ้าทั้งหลายไม่ทรงปรารถนาในวันมหาปวรณา ทรงประชานปวรณาสังเคราะห์ ไปปวรณาในวันเพ็ญเดือนคติติกา (กลางเดือน ๑๒) เสร็จแล้ว มีภิกษุสงฆ์ผู้ใหญ่เป็นบริวาร เสด็จ ออกไปในวันต้นแห่งเดือนมิกสละ: (เดือนอ้าย) แล้วการเสด็จเที่ยวยาจิ จไปในชนบทมณฑล ให้เสร็จสิ้นลงโดย ๓ เดือน ตามนัยดังกล่าว มาแล้วนั้นเอง ก็ถ้าในสำนักทั้งหลาย ของพระเจ้าอยู่หัวอพรรษาแล้ว เหล่านั้น ยังมีอิริย็บไม่แก่กล้า พระพุทธเจ้าทั้งหลาย ก็จะรอคอย ให้ไว้ในสำนักว่านั้นมิอิริย็บแก่กล้า เสด็จพักอยู่ในสถานที่นั้นนั่นเอง แม้ตลอดเดือนมิกสละแล้ว มีภิกษุสงฆ์ผู้ใหญ่เป็นบริวารเสด็จออกไป ในวันต้นแห่งเดือนปสะสะ (เดือนยี่) แล้ว ทรงยังการเสด็จเที่ยวยาจิ ไปในชนบทมณฑล ให้เสร็จสิ้นลงโดย ๗ เดือน ตามนัยดังกล่าวมา แล้วนั้นเอง
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More