ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค(ต) - ปฐมสัมผัสภาคแปล ภาค ๑ - หน้ที่ 291
ธรรมชาติบริสุทธิ์ เพราะอุบเกาบนี้อาจงเปนเดียวกันได้อีกอย่างหนึ่งแลแม้สัมปทูตรธรรมทั้งหมด ก็บีรสรัศมีเพราะอุบเกาานั้น (เหมือนกัน)
แต่เทนนา พระองค์ตรัสไว้โดยยกสุดซึ่งเป็นประธาน
บรรดาธรรมในฤดูสนนั้น อุบเกานี้ มีอยู่ในนามทั้ง ๓ แม้นในหนหลัง ก็จริง ถึงกระนั้น จันทลาา กล่าวคือ ตรุตชมชัดๆๆ-เปนจริงแม้ ถึงแม้จะอยู่ในความต่างแห่งนามมีรูปมนเป็นต้น ย่อมถือว่าเป็นธรรมชาติไม่บริสุทธิ์ เพราะถูกรัศมีพระอาทิตย์ครองบ้างใส่ และเพราะไม่ได้รัศว่าก็อุบเกาานั้น เป็นสนภาคกัน เปรียบเหมือนจันทลาา ( ดวงจันทร์ ) ถึงแม้จะอยู่ในกลางวัน ก็ชื่อว่าเป็นของไม่บริสุทธิ์ ไมผ่องใส เพราะถูกรัศมีพระอาทิตย์ครองบ้างในกลางวัน หรือเพราะไม่ได้กลางคืนที่เป็นสนภาคกันโดยความเป็นของที่มีบุญประสาทเก่าแก่กว่า ความเป็นของสวยงามนั่นก็เมื่อต่อกันเป็นของไม่บริสุทธิ์ ธรรมทั้งหลายมิสดีเป็นต้น แม้ที่เกิดร่วมกัน ก็เป็นธรรมชาติไม่บริสุทธิ์เท่านั้น เหมือนรัศมีแห่งดวงจันทร์ ที่ไม่บริสุทธิ์ในกลางวันนั้น เพราะเหตุนี้ มาเนื่องอย่างหนึ่งในบรรดาปฐมสานเป็นต้นนั่น พระผู้พระกาจเจ้าก็ไม่ถือว่า " มิสดีบริสุทธิ์เพราะอุบเกา" ส่วนในฤดูฤดูสนนั้น ดวงจันทร์ก็ด่าคือ ตรุตชมชัดๆๆ-เป็นธรรมชาติบริสุทธิ์อย่างยิ่ง เพราะไม่ถูกแดดแห่งธรรมที่เป็นข้าศึกมิวิตกเป็นต้นครองบ้าง และเพราะได้กลางคืนคืออุบเกาาวนานนี้เป็นสนภาคกัน เพราะความดีตรุตชมชัดๆๆ-เป็นธรรมชาติบริสุทธิ์ ธรรมทั้งหลายมิดีเป็นต้น แม้ที่เกิดร่วมกัน