ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค(ฉบับ) - ปฐมสมันตปาสาทกานแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 252
[ ข้อเปรียบเทียบการทรงนำพระอนุสรณ์สถานเหมือนการฟักไข่ ]
บัดนี้ บัดทีควรเทียบเคียงคำอุปไมย ที่พระผู้พระ
ภาคเจ้าว่าไว้โดยนัยเป็นต้นว่า "เอามวโล องค์ หนุ่งมุหน"
แล้วพึงทราบโดยใจความ โดยนัยดังกล่าวต่อไปนี้ :-
เหมือนอย่างว่า ข้อที่แม่ให้ขัน ทำกิจทั้ง ๑ มินอนกกอยู่
บนฟองไข่ทั้งหลายเป็นต้นของตน ฉันใด ข้อพระผู้พระภาคเจ้า
ผู้ยังเป็นพระโพธิสัตว์ ประทับนั่งบนโพธิ์ลังก์ แล้วทรงบำเพ็ญ
อนุปสนาทิ้ง ๓ คือ " ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนันตา" ในจิต
สันดานของพระองค์ ก็ดังนั้น.
ความไม่เสี่ยงไปแห่งวิจาสนาญาณ ก็เพราะพระผู้พระภาคเจ้า
ผู้ยังเป็นพระโพธิสัตว์ ทรงบำเพ็ญอนุปสนาทิ้ง ๓ ให้ถึงพร้อม
เปรียบเหมือนฟองไข่ทั้งหลายไม่่น่า ก็เพราะแม่ได้ทำกิจทั้ง ๓ ให้ถึง
พร้อมดังนั้น.
ความสิ้นไปแห่งความสนิทนา คือความติดใจไปตามใจกระบ
ก็เพราะพระผู้พระภาคเจ้า ผู้ยังเป็นพระโพธิสัตว์ ทรงบำเพ็ญอุปสนาทิ้ง ๓ ให้ถึงพร้อม เปรียบเหมือนภาะที่จะระเปาะฟองไข่เป็นของบาง
ก็เพราะแม่ได้ทำกิจทั้ง ๓ ดังนั้น.
ความที่กระเปาะฟองคือวิสิษฎ เป็นธรรมชาติงาม ก็เพราะ
พระผู้พระภาคเจ้า ผู้ยังเป็นพระโพธิสัตว์ ทรงบำเพ็ญอุปสนาทิ้ง
ทั้ง ๓ ให้ถึงพร้อม เปรียบเหมือนภาวะที่จะระเปาะฟองไข่เป็นของบาง
ก็เพราะแม่ได้ทํากิจทั้ง ๓ ดังนั้น.