การนำพระวินัยปิฏกสืบต่อกันมา ปฐมสมันตปาสาทิกา ภาค 1 หน้า 106
หน้าที่ 106 / 409

สรุปเนื้อหา

ในบทความนี้กล่าวถึงการนำพระวินัยปิฏกสืบทอดกันมาตั้งแต่สมัยของพระอุบาสะในชมพูทีป จนถึงพระอธิฆเณอที่เกาะลังกา ซึ่งมีการสืบสานต่อเนื่องตามลำดับอาจารย์และได้รับการรักษาโดยพระเดาะต่างๆ ทำให้พระวินัยปิฏกนั้นไม่ขาดสายไปในช่วงเวลาดังกล่าว เหตุการณ์นี้เป็นสิ่งสำคัญที่ช่วยให้ระเบียบวินัยยังคงอยู่และได้รับการปฏิบัติต่อเนื่อง และยังคงมีความสำคัญจนถึงทุกวันนี้ นำไปสู่การพัฒนาที่สำคัญในพระพุทธศาสนา.

หัวข้อประเด็น

- การสืบทอดพระวินัยปิฏก
- พระอุบาสะในชมพูทีป
- พระอธิฆเณอและการศึกษาพระวินัย
- ความสำคัญของพระวินัยในพระพุทธศาสนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค(ฉบับ): ปฐมสัมมาปฏิทินสายท่านแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 101 เรื่องนำพระวินัยปิฏกสับต่อกันมา ก็คือจะวิสาชนาปัญหานี้ "พระวินัยปิฏก ผู้นำสืบมา" ข้าพเจ้าจึงได้กล่าวไว้ว่า "พระวินัยปิฏกนี้ นำสืบกันมาตามลำดับ อาจารย์ ตั้งต้นแต่นำพระอุบาสะะ ในครั้งชมพูทีป่าก่อน จนถึง ติยังส่งดีดี, ในครั้งชมพูทีป่าน มีการนำสืบกันมาตามลำดับอาจารย์ ดังนี้ : - พระเดาะ ๕ รูปเหล่านี้คือ พระอุบาส ๑ พระ ทกะ ๑ พระโลภะ ๑ พระลักขณ ๑ พระโมคลิณูปติสสะ ผู้มีชัยชนะพิษา ได้นำพระวินัยมา ในวีปชื่อชมพูอันมีสิริ ไม่ได้ขาดสาย โดยเส้นลำดับแห่งอาจารย์่อน ถึงสังคายานครั้งที่ ๓. เนื้อความแห่งคำนี้ เป็นอันขำเจ้าประกาศแล้ว ด้วยคำมี ประมาณเพียงเท่านี้. [ รายงานพระเดาะผู้นำพระวินัยปิฏกสับต่อมาจึงทุกวันนี้ ] อันนี้ ต่อจากติยังสังคายา พระเดาะทั้งหลายมีพระมุนีทั้ง เป็นต้น ได้านพระวินัยปิฏกมาสู่กะนี้ (คือเกาะลังกา), พระเดาะ ทั้งหลายมีพระอธิ ฆเณอเป็นต้น เรียนเอาจากพระมุนีแล้ว ได้ นำสืบกันมาจรรณะหนึ่ง, ตั้งแต่วงที่พระอธิ ฆเณอเป็นต้นนั้น
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More